ტონგარიროს ეროვნული პარკი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ r2.7.2) (ბოტის დამატება: hr:Nacionalni park Tongariro |
No edit summary |
||
ხაზი 16: | ხაზი 16: | ||
|სესია= |
|სესია= |
||
|ნომერი = 421 |
|ნომერი = 421 |
||
|გაფართოება = 1993 |
|||
|საფრთხის ქვეშ = |
|||
}} |
}} |
||
{{მსოფლიო მემკვიდრეობა|421}} |
{{მსოფლიო მემკვიდრეობა|421}} |
14:31, 16 ნოემბერი 2012-ის ვერსია
ტონგარიროს ეროვნული პარკი* | ||
---|---|---|
იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | ||
ქვეყანა | ახალი ზელანდია | |
ტიპი | შერეული | |
კრიტერიუმები | vi, vii, viii | |
სია | [1] | |
რეგიონი** | აზია-ოკეანეთი | |
კოორდინატები | 39°12′ ს. გ. 175°35′00″ ა. გ. / 39.200° ს. გ. 175.58333° ა. გ. | |
გაწევრიანების ისტორია | ||
გაწევრიანება | 1990 (მე-14 სესია) | |
ნომერი | 421 | |
გაფართოება | 1993 | - |
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. |
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 421 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
ტონგარიროს ეროვნული პარკი — ახალი ზელანდიის ყველაზე ძველი ეროვნული პარკი. მდებარეობს ჩრდილოეთი კუნძულის ცენტრალურ ნაწილში. იუნესკომ ის მსოფლიო მემკვიდრეობის იმ 25 ძეგლს შორის შეიყვანა, სადაც კულტურული და ბუნებრივი ელემენტები შერეულია.
ტონგარიროს მთელს მსოფლიოში სიძველით მეოთხე ეროვნული პარკია. პარკის ცენტრში მდებარეობს აქტიური ვულკანები: რაუპეჰუ, ნგაურუჰოე და ტონგარირო.
პარკის ტერიტორიაზე მდებარეობს მაორების რამდენიმე რელიგიური ძეგლი.[1] ასევე, აქ მდებარე მთები - ტონგარიო და ნგაურუჰოე ტაპუს კონცეფციის წმინდა ადგილებად ითვლება.[2] პარკის საზღვრებთან მრავალი დასახლებული პუნქტი მდებარეობს.
იხილეთ აგრეთვე
რესურსები ინტერნეტში
- Department of Conservation information on Tongariro National Park
- UNEP-WCMC World Heritage Site datasheet
- The Open Earth Project
სქოლიო
- ↑ Beetham, George (1926). „Introduction by T. E. Donne“, The First Ascent of Mount Ruapehu.
- ↑ Cowan, James (1927). „Chapter II: The Mountains of the Gods“, The Tongariro National Park, New Zealand - Its topography, geology, alpine and volcanic features, history and Maori folk-lore, გვ. 29–33.
|