კოტორის ყურე
კოტორის ყურე ასევე ბოკა (ჩერნოგორიული:Boka kotorska/Бока которска) — ადრიატიკის სღვის მოღუნული ფორმის ყურე ჩერნოგორიის სამხრეთ-დასავლეთში. ერთ დროს მას ევროპის ყველაზე სამხრეთით მდებარე ფიორდი ეწოდებოდა, თუმცა სინამდვილეში ის წარმოადგენს რიას რომელიც ორიენის მთიანეთიდან მომავალი მდინარის რეგრესიით წარმოიშვა.
ყურის სიღრმე ზღვიდან კოტორის ნავსადგური დაახლოებით 28 კილომეტრს წარმოადგენს, ხოლო მისი სანაპირო ზოლი წარმოადგენს 107.3 კილომეტრს. ის შეჭრილია დინარის მთიანეთის სიღრმეში. ლოვჩენის და ორიენის მთიანეთებს შორის. ყურის ყველაზე ვიწრო ადგილი სოფელ სტრაიტთან სიგანეში შეადგენს მხოლოდ 340 მეტრს. 2013 წლის შემდეგ ყურეს გადაკვეთა შესაძლებელია ბორნით.
ყურის სანაპიროზე ადამიანები ანტიკური დროიდან ცხოვრობდნენ, დრეისთვის შემორჩენილი შუასაუკუნეების დასახლებები არის: კოტორი, რისანი, ტივატი, პერასტი, პრჩანი და ჰერცეგ-ნოვი. ყურე წარმოადგენს მნიშვნელოვან ტურისტულ ცენტრს. კოტორის ისტორიულ-კულტურული და ბუნებრივი რეგიონი 1979 წლიდან წარმოადგენს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლს.