იტალიის სამეფო (შუა საუკუნეები)
იტალიის სამეფო ლათ. Regnum Italiae ან ლათ. Regnum Italicum სამეფო | ||||
| ||||
---|---|---|---|---|
საღვთო რომის იმპერიის რუკა 1000 წელს. იტალიის ტერიტორია მონიშნულია ვარდისფრად. | ||||
იტალიის სამეფო (ლათ. Regnum Italiae ან ლათ. Regnum Italicum) ან ლომბარდიის სამეფო — შუა საუკუნეების სამეფო ჩრდილოეთ იტალიაში, არსებობდა 781 წლიდან. 951 წელს (საბოლოოდ 961 წელს) სამეფო შევიდა საღვთო რომის იმპერიის შემადგენლობაში და 1648 წლამდე მისი იმპერატორები ატარებდნენ „იტალიის მეფის“ ტიტულს.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სამეფო საღვთო რომის იმპერიის შემადგენლობაში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]961 წელს რომის პაპმა იოანე XII-მ ოტო I-ს სთხოვა, დახმარეობა იტალიის მეფე ბერენგარ II ივრეელის წინააღმდეგ ბრძოლაში, სანაცვლოდ კი მას იმპერატორის გვირგვინს შეპირდა. ოტომ დაოუყოვნებლივ გადალახა ალპები, დაამარცხა ბერენგარი და ლანგობარდების (იტალიის) მეფედ გამოცხადდა, შემდეგ კი რომისკენ დაიძრა. 962 წლის 2 თებერვალს ოტო I-ს მირონი აცხეს და იმპერატორის გვირგვინი დაადგეს თავზე.
იტალიის სამეფო 962 წელს შექმნილი საღვთო რომის იმპერიის შემადგენლობაში შევიდა და ფორმალურად წარმოადგენდა მის შემადგენელ ნაწილს 1648 წლამდე. თუმცა, ფაქტობრივად XIV საუკუნის შუა წლებიდან საღვთო რომის იმპერიის იმპერატორებს ხშირად ნომინალური ძალაუფლება ჰქონდათ იტალიაში და არ ერეოდნენ მის საშინაო და საგარეო საქმეებში.
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Wolfgang Altgeld, Rudolf Lill: Kleine Italienische Geschichte. Reclam, Stuttgart 2004, ISBN 3-15-010558-7.
- Karl Otmar von Aretin: Reichsitalien von Karl V. bis zum Ende des Alten Reiches. Die Lehensordnungen in Italien und ihre Auswirkungen auf die europäische Politik. In: Karl Otmar von Aretin: Das Reich. Friedensordnung und europäisches Gleichgewicht 1648–1806. Klett-Cotta, Stuttgart 1986, S. 76–163.
- Karl Otmar von Aretin: Das Alte Reich 1648–1806. Band 1: Föderalistische oder hierarchische Ordnung (1648–1684). Klett-Cotta, Stuttgart 1993, ISBN 3-608-91488-9.
- Elke Goez: Geschichte Italiens im Mittelalter. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2010, ISBN 3-89678-678-4.
- Alfred Haverkamp: Italien im hohen und späten Mittelalter 1056–1454. In: Theodor Schieder (Hrsg.): Handbuch der europäischen Geschichte. Band 2: Ferdinand Seibt (Hrsg.): Europa im Hoch- und Spätmittelalter. Klett-Cotta, Stuttgart 1987, ISBN 3-12-907540-2, S. 546–681.
- Alfred Haverkamp: Herrschaftsformen der Frühstaufer in Reichsitalien. Hiersemann, Stuttgart 1970, ISBN 3-7772-7021-0 (Monographien zur Geschichte des Mittelalters 1, 1).
- Roland Pauler: Die deutschen Könige und Italien im 14. Jahrhundert. Von Heinrich VII. bis Karl IV. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1997, ISBN 3-534-13148-7.
- Matthias Schnettger: Feudi imperali – Reichsitalien. In: Stephan Wendehorst (Hrsg.): Lesebuch Altes Reich. Oldenbourg, München 2006, ISBN 3-486-57909-6, S. 127–131 (Bibliothek Altes Reich 1).
- Matthias Schnettger: Das Alte Reich und Italien in der Frühen Neuzeit. Ein institutionengeschichtlicher Überblick. In: Quellen und Forschungen aus italienischen Archiven und Bibliotheken 79, 1999, S. 344–420 (online).
- Matthias Schnettger: Die Reichsgerichtsbarkeit in Italien in der Frühen Neuzeit. Das Beispiel Ligurien. In: zeitenblicke. 3, Nr. 3, 2004, [13. Dezember 2004], Onlineversion.
- Fritz Trautz: Die Reichsgewalt in Italien im Spätmittelalter. In: Heidelberger Jahrbücher. Band 7 (1963), S. 45–81.