თბილისის სამასწავლებლო სკოლა

თბილისის სამასწავლებლო სკოლა, საოსტატო ინსტიტუტი, პირველი პედაგოგიური სასწავლებელი საქართველოში. გაიხსნა 1866. თავდაპირველად სამი კლასისაგან შედგებოდა, იღებდნენ დაწყებით სკოლადამთავრებულებს, 1871 წლიდან საოსტატო-სამასწავლებლო ინსტიტუტად გადაკეთდა და ალექსანდრე II-ის სახელი ეწოდა. ამზადებდნენ მასწავლებლად ამიერკავკასიის საქალაქო (შემდგომში - უმაღლესი დაწყებითი) სასწავლებლებისათვის.

სწავლება 4-წლიანი იყო, რუსულ ენაზე. ასწავლიდნენ საღვთო სჯულს, პედაგოგიკას, რუსულ ენას, გეოგრაფიას, ისტორია, არითმეტიკა-გეომეტრია-ხაზვას, ბუნებისმეტყველებას, ჰიგიენასა და პოპულარულ მედიცინას, სუფთა წერას, გალობას, აგრეთვე ტანვარჯიშსა და ხელგართჯილობას. ქართული ენა არასავალდებულო საგანი იყო და კვირაში 4 საათი ეთმობოდა. 1901 წელს აქ ირიცხებოდა 84 მოსწავლე. სკოლა ყოველწლიურად საშუალოდ შვებდა 14-15 მასწავლებელს. თბილისის სამასწავლებლო სკოლაა 1919 წლამდე იარსება. ამავე წელს გადაკეთდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საპედაგოგო ინსტიტუტად (თბილისის პედაგოგიური (საპედაგოგიო) ინსტიტუტი), რომელმაც 1923 წლის ივლისამდე იარსება.

ლიტერატურა

• გურგენიძე დ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 612.