Ferrari Berlinetta Boxer
![]() |
ამ სტატიას ან სექციას ვიკიფიცირება სჭირდება ქართული ვიკიპედიის ხარისხის სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად. იმ შემთხვევაში, თუ არ იცით, თუ რა არის ვიკიფიცირება, იხ. დახმარების გვერდი. სასურველია ამის შესახებ აცნობოთ იმ მომხმარებლებსაც, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით სტატიის შექმნაში. გამოიყენეთ: {{subst:ვიკიფიცირება/info|Ferrari Berlinetta Boxer}} |
Ferrari Berlinetta Boxer — 70-იანი წლების დასაწყისში სუპერმანქანების უმეტესობას ძრავა ძარის შუა ნაწილში ჰქონდა განლაგებული. ენცო ფერარი ტექნიკურ საკითხებში კონსერვატორი იყო და ახლა ტენდენციას არ მიჰყვებოდა, თუმცა ლამბორჯინის მოდელებმა მიურამ და ქაუნტაჩმა ყველაფერი შეცვალა. კრიტიკოსებმა ფერარი ძველმოდურობაში დაადანაშაულეს და მარანელოს ქარხანა ენერგიულად შეუდგა პრობლემბის გადაჭრას. ფერარიმ შუა ძრავის მქონე ავტომობილი 1973 წელს გამოუშვა და ამ მოდელს 365gtb/4 ბერლინეტა ბოქსერი ეწოდა თუმცა მას შემოკლებით "ბოქსერისაც უწოდებენ. ფერარის ავტომობილის დიზაინი კვლავ პინინფარინამ შექმნა. ავტომობილის ფორმა საჩვენებელ მანქანა P6-ს დაეფუძნა, დიაინის ავტორი კვლავ ლეონარდო ფიორბი ავანი გახდა. ბოქსრი ისე სულისშემძვრელად არ გამოიყურება, როგორც ქაუნთეჩი , თუმცა მისი დიზაინი უფრო მოხდენილია. ფერარი მანამდე ცნობილი იყო v-12 ძრავები, მაგრამ როდესაც საქმე ძალური დანადგარის კაბინის უკან განლაგებაზე მიდგა, ფირმამ ამ გადაწყვეტილებაზე უარი განაცხადა. ინჟინერმა v-12-ის ცილინდრები გარეთ განალაგა ძრავა თავდაპირველად 4,4 ლიტრი მოცულბოის 344 ცხენის ძალა ჰქონდა, ხოლო 5 ლიტრიანი 512 BB 360 ცხენის ძალას გამოიმუშავებდა. ძრავის ძარის შუა ნაწილში განლაგების შემდეგ სუპერ მანქანები გაფართოვდა და ავტომობილის სალონში ჩაჯდომა გართულდა. თანამედროვე რბილი სავარძლებისგან განსხვავებით ბოქსერის სავარძლები შორის ფერარისთვის ტიპური სიჩქარე გადამრთველი ბერკეტია.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ნოდარ მანჩხაშვილის მთარგმნელობითი სახელოსნო, 2009 პირველი სიჩქარე გვ.28-29 ISBN 978-9941-0-1671-4