ხუან ნეგრინი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
ახალი გვერდი: {{ინფოდაფა ლიდერი | სახელი = ხუან ნეგრინი | სურათი= Juan Negrín en Barcelona 1938.jp... |
No edit summary |
||
| ხაზი 65: | ხაზი 65: | ||
ესპანეთის მეორე რესპუბლიკის არცერთი ლიდერი ისე მკაცრად არის არის გაკრიტიკებული, როგორც ნეგრინი. კრიტიკის ავტორები არა მარტო ფრანკოსტი ისტორიკოსები, არამედ გადასახლებული ესპანეთის მემარცხენე მნიშვნელოვანი ნაწილი არიან, მათ შორის სოციალისტური პარტიის ლიდერი და მისი მტრად გადაქცეული მეგობარი [[ინდალესიო პრიეტო]]. მას დაეკისრა პრინციპული პასუხისმგებლობა სამოქალაქო ომის წაგებისთვისა და ესპანეთის საგანძურის გაყიდვისთვის.{{sfn|Faber|2011}} |
ესპანეთის მეორე რესპუბლიკის არცერთი ლიდერი ისე მკაცრად არის არის გაკრიტიკებული, როგორც ნეგრინი. კრიტიკის ავტორები არა მარტო ფრანკოსტი ისტორიკოსები, არამედ გადასახლებული ესპანეთის მემარცხენე მნიშვნელოვანი ნაწილი არიან, მათ შორის სოციალისტური პარტიის ლიდერი და მისი მტრად გადაქცეული მეგობარი [[ინდალესიო პრიეტო]]. მას დაეკისრა პრინციპული პასუხისმგებლობა სამოქალაქო ომის წაგებისთვისა და ესპანეთის საგანძურის გაყიდვისთვის.{{sfn|Faber|2011}} |
||
==ადრეული წლები== |
|||
ხუან ნეგრინი [[ლას-პალმასი|ლას-პალმასში]] საშუალო კლასის რელიგიურ ოჯახში დაიბადა.{{sfn|Thomas|2003|p=647}} ის ნობელის პრიზის ლაურიანტის მედიცინის დარგში, [[სანტიგო რამონ-ი-კახალი]]ს მოსწავლე იყო.{{sfn|Thomas|2003|p=646}} ნეგრინმა ექიმის დოქტორის ხარისხი მიიღო [[გერმანია]]ში და მოგვიანებით, 29 წლის ასაკში{{sfn|Beevor|2006|p=272}} მადრიდის კომპლუტენსეს უნივერსიტეტში ფიზიოლოგიის პროფესორი გახდა.{{sfn|Graham|2005|p=95}} ის გარდა თავისი მშობლიური ესპანურისა, ინგლისურ, ფრანგულ, გერმანულ{{sfn|Thomas|2003|p=647}} და რუსულ ენებზე საუბრობდა.{{sfn|Jackson|1967|p=393}} [[1914]] წლის [[21 ივლისი|21 ივლისს]] მან სტუდენტ პიანისტზე, მარია ფიდელმან ბროდსკიზე იქორწინა. მათ სამი ვაჟი - ხუანი, რომულო და მიგელი შეეძინათ.{{sfn|Juan Negrín – Geneall}} |
|||
[[1929]] წელს ნეგრინი ესპანეთის სოციალისტური მუშათა პარტიაში გაწევრიანდა.{{sfn|Preston|2006|p=260}} ის ინდალესიო პრეიტოს ფრაქციას ეკუთვნოთა, რომელიც ფრნასისკო ლარგო კაბალეროს მემარცხენე ექსტრემისტებს უპირისპირდებოდა.{{sfn|Jackson|1967|p=208–209}} [[1931]] წელს ნეგრინი კანარის კუნძულების ქალაქ ლას-პალმასიდან დეპუტატად აირჩიეს.{{sfn|Preston|2006|p=260}} [[1936]] წლის ივლისსა და აგვისტოში ის ბევრ ადამიანს დაეხმარა რევოლუციურ ჩეკას გაქცეოდა.{{sfn|Thomas|2003|p=646}} ნეგრინის ამ საქმეში პირადი მონაწილეობის შესახებ მისი მეგობარიც ადასტურებდა, რომელმაც აღნიშნა, რომ მადრიდში სხვების გადასარჩენად ხუანმა საკუთარი სიცოცხლე საფრთხეში ჩააგდო.{{sfn|Preston|2012|p=291}} შედეგად ნეგრინი ანარქისტებმა ლამის მოკლეს, მაგრამ ფინანსთა მინისტრი დაცვის სამსახურმა შეძლო მისი გადარჩენა.{{sfn|Preston|2012|p=292}} |
|||
==სქოლიო== |
==სქოლიო== |
||
12:31, 17 აპრილი 2020-ის ვერსია
| ხუან ნეგრინი | |
 | |
| ესპანეთის პრემიერ-მინისტრი | |
|---|---|
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 17 მაისი, 1937 – 31 მარტი, 1939 | |
| პრეზიდენტი | მანუელ ასანია |
| წინამორბედი | ფრანსისკო ლარგო კაბალერო |
| მემკვიდრე | ფრანსისკო ფრანკო </ref> (როგორც ,,კაუდილიო) |
ეროვნული თავდაცვის მინისტრი | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 5 აპირლი, 1938 – 31 მარტი, 1939 | |
| პრემიერ-მინისტრი | თვითონ |
| წინამორბედი | ინდალესიო პრიესტო |
| მემკვიდრე | თანამდებობა გაუქმდა |
ხაზინის მინისტრი | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 5 აპრილი, 1938 – 31 მარტი, 1939 | |
| პრემიერ-მინისტრი | ფრანსისკო ლარგო კაბალერო |
| წინამორბედი | ენრიკე რამოს რამოსი |
| მემკვიდრე | ფრანსისკო მენდეს ასპე |
დეპუტატების კონრესის წევრი | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 16 მარტი, 1936 – 16 მარტი, 1936 – 31 მარტი, 1939 | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 8 დეკემბერი, 1933 – 7 იანვარი, 1936 | |
| დაბადებული | 3 თებერვალი, 1892 ლას-პალმასი, გრას-კანარია |
| გარდაცვლილი | 12 ნოემბერი, 1956 (64 წლის) პარიზი, საფრანგეთი |
| ეროვნება | ესპანელი |
| პოლიტიკური პარტია | სოციალისტური მუშათა პარტია (1929–1946) |
| მეუღლე | მარია ფიდელმან ბროდსკი |
ხუან ნეგრინ ლოპესი (ესპ. Juan Negrín López; დ. 3 თებერვალი, 1892 — 12 ნოემბერი, 1956) — ესპანელი პოლიტიკოსი და ფიზიკოსი. ის იყო ესპანეთის სოციალისტური მუშათა პარტიის ლიდერი და ფინანსთა მინისტრი. 1937-1945 წლებში (ემიგრაციაში) იკავებდა ესპანეთის მეორე რესპუბლიკის მინისტრთა საბჭოს პრეზიდენტის თანამდებობას. ნეგრინი ესპანეთის უკანასკნელი ლოიალისტი პრემიერი იყო და მასთან არის დაკავშირებული ესპანეთის სამოქალაქო ომში რესპუბლიკური ძალების დამარცხება ფრანსისკო ფრანკოს და ნაციონალისტების წინააღმდეგ. ნეგრინი საფრანგეთის დედაქალაქ პარიზში გადასახლებაში გარდაიცვალა.
ესპანეთის მეორე რესპუბლიკის არცერთი ლიდერი ისე მკაცრად არის არის გაკრიტიკებული, როგორც ნეგრინი. კრიტიკის ავტორები არა მარტო ფრანკოსტი ისტორიკოსები, არამედ გადასახლებული ესპანეთის მემარცხენე მნიშვნელოვანი ნაწილი არიან, მათ შორის სოციალისტური პარტიის ლიდერი და მისი მტრად გადაქცეული მეგობარი ინდალესიო პრიეტო. მას დაეკისრა პრინციპული პასუხისმგებლობა სამოქალაქო ომის წაგებისთვისა და ესპანეთის საგანძურის გაყიდვისთვის.[1]
ადრეული წლები
ხუან ნეგრინი ლას-პალმასში საშუალო კლასის რელიგიურ ოჯახში დაიბადა.[2] ის ნობელის პრიზის ლაურიანტის მედიცინის დარგში, სანტიგო რამონ-ი-კახალის მოსწავლე იყო.[3] ნეგრინმა ექიმის დოქტორის ხარისხი მიიღო გერმანიაში და მოგვიანებით, 29 წლის ასაკში[4] მადრიდის კომპლუტენსეს უნივერსიტეტში ფიზიოლოგიის პროფესორი გახდა.[5] ის გარდა თავისი მშობლიური ესპანურისა, ინგლისურ, ფრანგულ, გერმანულ[2] და რუსულ ენებზე საუბრობდა.[6] 1914 წლის 21 ივლისს მან სტუდენტ პიანისტზე, მარია ფიდელმან ბროდსკიზე იქორწინა. მათ სამი ვაჟი - ხუანი, რომულო და მიგელი შეეძინათ.[7]
1929 წელს ნეგრინი ესპანეთის სოციალისტური მუშათა პარტიაში გაწევრიანდა.[8] ის ინდალესიო პრეიტოს ფრაქციას ეკუთვნოთა, რომელიც ფრნასისკო ლარგო კაბალეროს მემარცხენე ექსტრემისტებს უპირისპირდებოდა.[9] 1931 წელს ნეგრინი კანარის კუნძულების ქალაქ ლას-პალმასიდან დეპუტატად აირჩიეს.[8] 1936 წლის ივლისსა და აგვისტოში ის ბევრ ადამიანს დაეხმარა რევოლუციურ ჩეკას გაქცეოდა.[3] ნეგრინის ამ საქმეში პირადი მონაწილეობის შესახებ მისი მეგობარიც ადასტურებდა, რომელმაც აღნიშნა, რომ მადრიდში სხვების გადასარჩენად ხუანმა საკუთარი სიცოცხლე საფრთხეში ჩააგდო.[10] შედეგად ნეგრინი ანარქისტებმა ლამის მოკლეს, მაგრამ ფინანსთა მინისტრი დაცვის სამსახურმა შეძლო მისი გადარჩენა.[11]
სქოლიო
- ↑ Faber 2011.
- ↑ 2.0 2.1 Thomas 2003, p. 647.
- ↑ 3.0 3.1 Thomas 2003, p. 646.
- ↑ Beevor 2006, p. 272.
- ↑ Graham 2005, p. 95.
- ↑ Jackson 1967, p. 393.
- ↑ Juan Negrín – Geneall.
- ↑ 8.0 8.1 Preston 2006, p. 260.
- ↑ Jackson 1967, p. 208–209.
- ↑ Preston 2012, p. 291.
- ↑ Preston 2012, p. 292.