ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედი: განსხვავება გადახედვებს შორის

	ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედი
ბანგლადეშის პრეზიდენტი
თანამდებობაზე ყოფნის დრო
	15 აგვისტო – 6 ნოემბერი, 1975
წინამორბედი	მუჯიბურ რაჰმანი
მემკვიდრე	აბუ სადათ მუჰამედ საიემი
დაბადებული	1918; კომილა, ბრიტანეთის ინდოეთი
გარდაცვლილი	5 მარტი, 1996; დაკა, ბანგლადეში
პოლიტიკური პარტია	ავამი ლიგა
განათლება	დაკის უნივერსიტეტი
რელიგია	სუნიტური ისლამი

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

15:50, 23 ნოემბერი 2016-ის ვერსია

{{subst:ET|თარგის გამოყენების შეცდომა! ეს თარგი გამოიყენება subst-ის მეშვეობით. პრობლემის აღმოსაფხვრელად ჩაანაცვლეთ თარგი {{მუშავდება}} თარგით {{subst:მუშავდება}}.}}{{მუშავდება/ძირი|[[სპეციალური:Contributions/{{subst:REVISIONUSER}}|{{subst:REVISIONUSER}}]].|{{subst:CURRENTDAY}}|{{subst:CURRENTMONTH}}|{{subst:CURRENTYEAR}}}}

ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედი (ბენგ. খন্দকার মোশতাক আহমেদ, დ. 1918 — გ. 5 მარტი, 1996) — დამოუკიდებელი ბანგლადეშის ერთ-ერთი დამაარსებელი. ბანგლადეშის პრეზიდენტი 1975 წლის 15 აგვისტოდან 6 ნოემბრამდე.

ბიოგრაფია

დაიბადა 1918 წელს სოფელ დასპარაში, რომელიც მდებარეობს ბრიტანეთის ინდოეთის კომილის ოლქის, ბენგალიის პროვინციაში. სწავლობდა დაკის უნივერსიტეტში და მიიღო ბაკალავრის ხარისხი სამართალში.

1942 წლიდან დაკავებულია პოლიტიკით. იყო სრულიად ინდოეთის მუსლიმთა ლიგის ერთ-ერთი წამყვანი აქტივისტი. მონაწილეობდა პაკისტანის ჩამოყალიბებისათვის მოძრაობაში, შემდეგ შეუერთდა ავამი ლიგას. ჯერ კიდევ სტუდენტობის პერიოდიდან გახდა მუჯიბურ რაჰმანის ახლო მოკავშირე.

1954 წელს აირჩიეს აღმოსავლეთი პაკისტანის პროვინციულ ასამბლეაში, როგორც აღმოსავლეთ პაკისტანის გაერთიანებული ფრონტის კანდიდატი. მას შემდეგ, რაც ცენტრალური პაკისტანის ხელისუფლებამ 1954 წელს დაშალა ერთიანი ფრონტი, დააპატიმრეს ბენგალიის სხვა ლიდერებთან ერთად. 1955 წელს გაათავისუფლეს, მაგრამ 1958 წელს, მუჰამად აიუბ-ხანის რეჟიმის დამყარების შემდეგ, კვლავ დაპატიმრეს. 1966 წელს კვლავ დაპატიმრეს მუჯიბურ რაჰმანის ექვსპუნქტიანი პროგრამის მხარდაჭერის გამო. 1970 წელს აირჩიეს პაკისტანის ეროვნულ ასამბლეაში.

1971 წელს, როდესაც მუჯიბურ რაჰმანი დაპატიმრეს და დაიწყო ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობა, ავამი ლიგის ლიდერებმა მუჯიბნაგარში გამოაცხადეს ბანგლადეშის დამოუკიდებლობა. პრეზიდენტად გამოაცხადეს პატიმრობაში მყოფი მუჯიბურ რაჰმანი, ხოლო პრეზიდენტის მოვალეობის შესრულებას შეუდგა საიდ ნაზრულ ისლამი, ხოლო პრეზიდენტი გახდა ტაჯუდინ აჰმედი, ხოლო სგარეო საქმეთა მინისტრის თანამდებობა დაიკავა ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედმა. მოგვიანებით ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედმა დაიკავა ენერგეტიკის, ირიგაციისა და წყალდიდობასთან ბრძოლის მინისტრის თანამდებობა.

1975 წლის 15 აგვისტოს მუჯიბურ რაჰმანი და მისი ოჯახის ყველა წევრი (გარდა ორი მისი ქალიშვილისა, რომელიც იმყოფებოდნენ გფრ-ში) დახოცეს ოფიცერთა დაჯგუფებებმა.

ლიტერატურა

Anthony Mascarenhas, Bangladesh: A Legacy of Blood. ISBN 0-340-39420-X

@@ ხაზი 36: / ხაზი 36: @@
 ==ბიოგრაფია ==
+დაიბადა 1918 წელს სოფელ დასპარაში,  რომელიც მდებარეობს [[ბრიტანეთის ინდოეთი]]ს კომილის ოლქის, ბენგალიის პროვინციაში. სწავლობდა დაკის უნივერსიტეტში და მიიღო ბაკალავრის ხარისხი სამართალში.
+[[1942]] წლიდან დაკავებულია პოლიტიკით. იყო [[სრულიად ინდოეთის მუსლიმთა ლიგა|სრულიად ინდოეთის მუსლიმთა ლიგის]] ერთ-ერთი წამყვანი აქტივისტი. მონაწილეობდა [[პაკისტანი]]ს ჩამოყალიბებისათვის მოძრაობაში, შემდეგ შეუერთდა [[ავამი ლიგა]]ს. ჯერ კიდევ სტუდენტობის პერიოდიდან გახდა [[მუჯიბურ რაჰმანი]]ს ახლო მოკავშირე.
+[[1954]] წელს აირჩიეს აღმოსავლეთი პაკისტანის პროვინციულ ასამბლეაში, როგორც აღმოსავლეთ პაკისტანის გაერთიანებული ფრონტის კანდიდატი. მას შემდეგ, რაც ცენტრალური პაკისტანის ხელისუფლებამ 1954 წელს დაშალა ერთიანი ფრონტი, დააპატიმრეს ბენგალიის სხვა ლიდერებთან ერთად. [[1955]] წელს გაათავისუფლეს, მაგრამ [[1958]] წელს, [[მუჰამად აიუბ-ხანი]]ს რეჟიმის დამყარების შემდეგ, კვლავ დაპატიმრეს. [[1966]] წელს კვლავ დაპატიმრეს [[მუჯიბურ რაჰმანი]]ს ექვსპუნქტიანი პროგრამის მხარდაჭერის გამო. [[1970]] წელს აირჩიეს [[პაკისტანი]]ს ეროვნულ ასამბლეაში.
+[[1971]] წელს, როდესაც [[მუჯიბურ რაჰმანი]] დაპატიმრეს და დაიწყო ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობა, [[ავამი ლიგა|ავამი ლიგის]] ლიდერებმა [[მუჯიბნაგარი|მუჯიბნაგარში]] გამოაცხადეს [[ბანგლადეში]]ს დამოუკიდებლობა. პრეზიდენტად გამოაცხადეს პატიმრობაში მყოფი [[მუჯიბურ რაჰმანი]], ხოლო პრეზიდენტის მოვალეობის შესრულებას შეუდგა [[საიდ ნაზრულ ისლამი]], ხოლო პრეზიდენტი გახდა [[ტაჯუდინ აჰმედი]], ხოლო სგარეო საქმეთა მინისტრის თანამდებობა დაიკავა ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედმა. მოგვიანებით ხონდაკარ მოშტაქ აჰმედმა დაიკავა ენერგეტიკის, ირიგაციისა და წყალდიდობასთან ბრძოლის მინისტრის თანამდებობა.
+[[1975]] წლის [[15 აგვისტო]]ს მუჯიბურ რაჰმანი და მისი ოჯახის ყველა წევრი (გარდა ორი მისი ქალიშვილისა, რომელიც იმყოფებოდნენ [[გფრ]]-ში) დახოცეს ოფიცერთა დაჯგუფებებმა.
+== ლიტერატურა ==
+* Anthony Mascarenhas, Bangladesh: A Legacy of Blood. ISBN 0-340-39420-X
 {{ბანგლადეშის პრეზიდენტები}}