აგოსტინიო ნეტო: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ Bot: 1 ენათაშორისი ბმული გადატანილია Wikidata-ზე, d:q181665 |
მ clean up, replaced: თავჯდომარე → თავმჯდომარე using AWB |
||
| ხაზი 14: | ხაზი 14: | ||
| რიგი = [[ანგოლის პრეზიდენტი]] |
| რიგი = [[ანგოლის პრეზიდენტი]] |
||
}} |
}} |
||
'''ანტონიო აგოსტინიო ნეტო''' ({{lang-pt|António Agostinho Neto}}; [[17 სექტემბერი]] [[1922]], სოფ. იკოლუ-ი-ბენგუ, ბენგოს პროვინცია [[ანგოლა]] — [[10 სექტემბერი]] [[1979]], [[მოსკოვი]]) — [[ანგოლა|ანგოლის]] სახელმწიფო მოღვაწე, [[პოეტი]] და ანგოლის რესპუბლიკის პირველი [[პრეზიდენტი]] [[1975]]-1979 წლებში. ანგოლის განთავისუფლების სახალხო მოძრაობის ([[მპლა]]) - შრომის პარტიის |
'''ანტონიო აგოსტინიო ნეტო''' ({{lang-pt|António Agostinho Neto}}; [[17 სექტემბერი]] [[1922]], სოფ. იკოლუ-ი-ბენგუ, ბენგოს პროვინცია [[ანგოლა]] — [[10 სექტემბერი]] [[1979]], [[მოსკოვი]]) — [[ანგოლა|ანგოლის]] სახელმწიფო მოღვაწე, [[პოეტი]] და ანგოლის რესპუბლიკის პირველი [[პრეზიდენტი]] [[1975]]-1979 წლებში. ანგოლის განთავისუფლების სახალხო მოძრაობის ([[მპლა]]) - შრომის პარტიის თავმჯდომარე. |
||
== ბიოგრაფია == |
== ბიოგრაფია == |
||
დაიბადა პროტესტანტი მღვდლის - [[პასტორი]]ს ოჯახში. სწავლობდა [[ლუანდა|ლუანდის]] ლიცეუმში, ხოლო შემდეგ [[ლისაბონი]]ს უნივერსიტეტში, სადაც გაიცნო მომავალი მეუღლე პორტუგალიელი მარია ეუჟენია და სილვა, რომელსაც მიუძღვნა თავისი საუკეთესო ლექსები. |
დაიბადა პროტესტანტი მღვდლის - [[პასტორი]]ს ოჯახში. სწავლობდა [[ლუანდა|ლუანდის]] ლიცეუმში, ხოლო შემდეგ [[ლისაბონი]]ს უნივერსიტეტში, სადაც გაიცნო მომავალი მეუღლე პორტუგალიელი მარია ეუჟენია და სილვა, რომელსაც მიუძღვნა თავისი საუკეთესო ლექსები. |
||
[[1950]]-იანი წლების დასაწყისში ანგოლაში დაიწყო განმათავისუფლებელი მოძრაობა, რომელსაც ხელმძღვანელობდა ნეტოს მიერ დაარსებული ორგანიზაცია - ანგოლის განთავისუფლების სახალხო მოძრაობა. [[1955]]-[[1957]] წლებში დაპატიმრებულ იქნა. [[1958]] წელს დაამთავრა სამედიცინო ფაკულტეტი პორტუგალიის ქალაქ [[კოიმბრა]]ს უნივერსიტეტში. [[1961]]-[[1962]] წლებში კვლავ პატიმრობაშია. 1975 წელს გახდა ანგოლის პირველ პრეზიდენტი და აიღო [[სოციალიზმი]]ს შენების კურსი. |
[[1950]]-იანი წლების დასაწყისში ანგოლაში დაიწყო განმათავისუფლებელი მოძრაობა, რომელსაც ხელმძღვანელობდა ნეტოს მიერ დაარსებული ორგანიზაცია - ანგოლის განთავისუფლების სახალხო მოძრაობა. [[1955]]-[[1957]] წლებში დაპატიმრებულ იქნა. [[1958]] წელს დაამთავრა სამედიცინო ფაკულტეტი პორტუგალიის ქალაქ [[კოიმბრა]]ს უნივერსიტეტში. [[1961]]-[[1962]] წლებში კვლავ პატიმრობაშია. 1975 წელს გახდა ანგოლის პირველ პრეზიდენტი და აიღო [[სოციალიზმი]]ს შენების კურსი. |
||
გარდაიცვალა მოსკოვში 1979 წლის [[10 სექტემბერი|10 სექტემბერს]] ონკოლოგიური ოპერაციის შემდეგ. |
გარდაიცვალა მოსკოვში 1979 წლის [[10 სექტემბერი|10 სექტემბერს]] ონკოლოგიური ოპერაციის შემდეგ. |
||
| ხაზი 27: | ხაზი 27: | ||
{{ანგოლის პრეზიდენტები}} |
{{ანგოლის პრეზიდენტები}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[კატეგორია:ანგოლელები]] |
[[კატეგორია:ანგოლელები]] |
||
[[კატეგორია:ანგოლის პრეზიდენტები]] |
[[კატეგორია:ანგოლის პრეზიდენტები]] |
||
17:31, 14 აგვისტო 2013-ის ვერსია
| აგოსტინიო ნეტო | |
| აგოსტინიო ნეტო | |
| ანგოლის პრეზიდენტი | |
|---|---|
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 11 ნოემბერი 1975 – 10 სექტემბერი 1979 | |
| მემკვიდრე | ჟოზე ედუარდო სანტუში |
| დაბადებული | 17 სექტემბერი 1922 ბენგოს პროვინცია ანგოლა |
ანტონიო აგოსტინიო ნეტო (პორტ. António Agostinho Neto; 17 სექტემბერი 1922, სოფ. იკოლუ-ი-ბენგუ, ბენგოს პროვინცია ანგოლა — 10 სექტემბერი 1979, მოსკოვი) — ანგოლის სახელმწიფო მოღვაწე, პოეტი და ანგოლის რესპუბლიკის პირველი პრეზიდენტი 1975-1979 წლებში. ანგოლის განთავისუფლების სახალხო მოძრაობის (მპლა) - შრომის პარტიის თავმჯდომარე.
ბიოგრაფია
დაიბადა პროტესტანტი მღვდლის - პასტორის ოჯახში. სწავლობდა ლუანდის ლიცეუმში, ხოლო შემდეგ ლისაბონის უნივერსიტეტში, სადაც გაიცნო მომავალი მეუღლე პორტუგალიელი მარია ეუჟენია და სილვა, რომელსაც მიუძღვნა თავისი საუკეთესო ლექსები.
1950-იანი წლების დასაწყისში ანგოლაში დაიწყო განმათავისუფლებელი მოძრაობა, რომელსაც ხელმძღვანელობდა ნეტოს მიერ დაარსებული ორგანიზაცია - ანგოლის განთავისუფლების სახალხო მოძრაობა. 1955-1957 წლებში დაპატიმრებულ იქნა. 1958 წელს დაამთავრა სამედიცინო ფაკულტეტი პორტუგალიის ქალაქ კოიმბრას უნივერსიტეტში. 1961-1962 წლებში კვლავ პატიმრობაშია. 1975 წელს გახდა ანგოლის პირველ პრეზიდენტი და აიღო სოციალიზმის შენების კურსი.
გარდაიცვალა მოსკოვში 1979 წლის 10 სექტემბერს ონკოლოგიური ოპერაციის შემდეგ.