სარა სიგერი

სარა სიგერი
დაბ. თარიღი	21 ივლისი, 1971(1971-07-21) (52 წლის)
დაბ. ადგილი	ტორონტო
მოქალაქეობა	აშშ  კანადა
საქმიანობა	ასტრონომი, ფიზიკოსი, ასტროფიზიკოსი, უნივერსიტეტის პროფესორი და ბიოლოგი
მუშაობის ადგილი	მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტი
ალმა-მატერი	ტორონტოს უნივერსიტეტი, ჰარვარდის უნივერსიტეტი და Jarvis Collegiate Institute
სამეცნიერო ხარისხი	ფილოსოფიის დოქტორი
ჯილდოები	მაკართურის სტიპენდია , Helen B. Warner Prize for Astronomy , Sackler Prize for Physics, Nature's 10 , კანადის ორდენის ოფიცერი და AAAS-ის წევრი
საიტი	seagerexoplanets.mit.edu saraseager.com
სარა სიგერი ვიკისაწყობში

გარე ვიდეო
სარა სიგერი, "პლანეტების ძებნა ჩვენი მზის სისტემის მიღმა", TED2015
"კოსმოსური ექსპერტები განიხილავენ სამყაროში სიცოცხლის ძიებას NASA-ში", NASA 2014 წ.
"სარა სიგერი", წარმოშობა 2011 წ

სარა სიგერი (დ. 21 ივლისი, 1971) — კანადელი წარმოშობის ამერიკელი ასტრონომი და პლანეტარული მეცნიერი. ის არის მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიური ინსტიტუტის პროფესორი და ცნობილია ეგზოპლანეტებსა და მათ ატმოსფეროზე მუშაობით. ის ამ თემებზე არის ორი სახელმძღვანელოს ავტორი და აღიარებულია ჟურნალების: Popular Science, Discover Magazine, Nature, და TIME Magazine მიერ გამოკვლევისთვის. სიგერს მიენიჭა მაკარტურის სტიპენდია 2013 წელს ეგზოპლანეტების ატმოსფეროზე ქიმიური კვალის აღმოჩენის შესახებ თეორიული ნაშრომის დაწერის შემდეგ. მან ასევე დაწერა პლანეტების ტრანზიტების დასაკვირვებლად იაფი კოსმოსური ობსერვატორიების შემუშავების თემაზე.

სიგერი დაიბადა ტორონტოში, ონტარიოში და არის ებრაელი. მისი მამა, დევიდ სიგერი, რომელმაც თმა დაკარგა 19 წლის ასაკში, იყო თმის გადანერგვის სფეროს პიონერი და მსოფლიოში ერთ-ერთი ლიდერი. მან ტორონტოში სიგერის თმის გადანერგვის ცენტრი დააფუძნა.

მან მიიღო ბაკალავრის ხარისხი მათემატიკასა და ფიზიკაში ტორონტოს უნივერსიტეტში 1994 წელს,

ბუნებრივი მეცნიერებებისა და საინჟინრო კვლევის საბჭოს ბაკალავრიატის სტუდენტური კვლევის ჯილდოს დახმარებით. 1999 წელს მიიღო ასტრონომიის დოქტორის ხარისხი ჰარვარდის უნივერსიტეტში. მისმა სადოქტორო ნაშრომმა შეიმუშავა ატმოსფეროს თეორიული მოდელები ეგზოპლანეტებზე. მას ხელმძღვანელობდა დიმიტარ სასელოვი.

1999-2002 წლებში მას ეკავა პოსტდოქტორანტი მკვლევრის თანამდებობა გაფართოებული კვლევების ინსტიტუტში. 2006 წლამდე იყო ვაშინგტონის კარნეგის ინსტიტუტის უფროსი მკვლევარი. იგი შეუერთდა მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიურ ინსტიტუტს 2007 წლის იანვარში, როგორც ასოცირებული პროფესორი ფიზიკასა და პლანეტების მეცნიერებაში. 2010 წლის ივლისში სრულუფლებიან პროფესორად აიყვანეს ამჟამად ფლობს „1941 წლის კლასის“ კათედრას.

იგი აირჩიეს ამერიკის ასტრონომიული საზოგადოების მემკვიდრე წევრად 2020 წელს.

ის დაქორწინებულია ჩარლზ დაროუზე. პირველი ქორწინებიდან ორი ვაჟი ჰყავს. მისი პირველი მეუღლე, მაიკლ ვევრიკი, გარდაიცვალა კიბოთი 2011 წელს.

აკადემიური კვლევა

სიგერი საუბრობს ეგზოპლანეტებზე

სიგერის კვლევა ძირითადად მიმართული იყო ეგზოპლანეტების აღმოჩენასა და ანალიზზე; კერძოდ, მისი მოღვაწეობა ორიენტირებულია დედამიწის იშვიათ ანალოგებზე. მას NASA-მ უწოდა „ასტრონომიული ინდიანა ჯონსი“. სიგერმა გამოიყენა ტერმინი „გაზის ჯუჯა“ მაღალი მასის სუპერდედამიწის ტიპის პლანეტისთვის, რომელიც ძირითადად წყალბადისა და ჰელიუმისგან შედგება. ტერმინი „გაზის ჯუჯა“ ასევე გამოიყენებოდა გაზის გიგანტებზე პატარა წყალბადისა და ჰელიუმის სქელი ატმოსფეროების მქონე პლანეტების აღსაწერად. 2020 წლიდან მოყოლებული, სარა ფოკუსირებულია ვენერასთან დაკავშირებულ სამუშაოზე, კერძოდ ატმოსფეროს ზედა ნაწილში ფოსფინის, ბიოლოგიური კვალის მქონე გაზის პოტენციურ აღმოჩენაზე.

სიგერის განტოლება

სიგერმა შეიმუშავა დრეიკის განტოლების პარალელური ვერსია გალაქტიკაში საცხოვრებლად ვარგისი პლანეტების რაოდენობის შესაფასებლად. რადიოტექნოლოგიების მქონე უცხოპლანეტელების ნაცვლად, სიგერმა დრეიკის განტოლება განიხილა სხვა ჭრილში. მას სურდა უბრალოდ დედამიწის მიღმა ნებისმიერი უცხო სიცოცხლის არსებობის დადგენა. განტოლება ფოკუსირებულია პლანეტების ძიებაზე ბიო კვალით, სიცოცხლის მიერ წარმოქმნილი გაზებით, რომლებიც შეიძლება დაგროვდეს პლანეტის ატმოსფეროში იმ დონემდე, რომ მისი აღმოჩენა შესაძლებელი იყოს დისტანციური კოსმოსური ტელესკოპებით.

$N=N^{*}F_{\text{Q}}F_{\text{HZ}}F_{\text{O}}F_{\text{L}}F_{\text{S}}$

სადაც:

• N = პლანეტების რაოდენობა სიცოცხლის შესამჩნევი ნიშნებით
• N * = დაკვირვებული ვარსკვლავების რაოდენობა
• F _Q = წყნარი ვარსკვლავების ფრაქცია
• F _HZ = ვარსკვლავების ფრაქცია კლდოვანი პლანეტებით საცხოვრებელ ზონაში
• F _O = ვარსკვლავების წილი დაკვირვებადი პლანეტებით
• F _L = იმ პლანეტების ნაწილი, რომლებსაც აქვთ სიცოცხლე
• F _S = სიცოცხლის ფორმების ნაწილი, რომლებიც წარმოქმნიან პლანეტურ ატმოსფეროს ერთი ან მეტი შესამჩნევი გაზით

ღირსებები და ჯილდოები

სიგერი დაჯილდოვდა 2012 წელს საკლერის პრიზით „ეგზოპლანეტების ატმოსფეროსა და შიდა კომპოზიციების ანალიზისთვის“, ჰელენ ბ. უორნერის პრიზით ამერიკის ასტრონომიული საზოგადოებისგან 2007 წელს „ეგზოპლანეტების ატმოსფეროს აღმოჩენის, გააზრების, ანალიზისა და ფუნდამენტური ტექნიკის შემუშავებისთვის“. 2004 მანდ მიიღო ჰარვარდის წიგნის პრემია ასტრონომიაში. 2012 წელს დაინიშნა მეცნიერების განვითარების ამერიკული ასოციაციის წევრად და 2013 წელს აირჩიეს კანადის სამეფო ასტრონომიული საზოგადოების საპატიო წევრად. 2013 წლის სექტემბერში იგი გახდა მაკარტურის სტიპენდიანტი. იგი აირჩიეს ამერიკის ფილოსოფიურ საზოგადოებაში 2018 წელს. ის იყო ელიზაბეტ რ. ლეირდის ლექტორი ნიუფაუნდლენდის უნივერსიტეტში 2018 წელს. 2020 წლის 19 აგვისტოს სიგერი გამოჩნდა ლექს ფრიდმანის პოდკასტში (#116).

2020 წელს იგი დაინიშნა კანადის ორდენის ოფიცრად. მან მოიგო 2020 წლის Los Angeles Times-ის წიგნის მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების პრიზი სამყაროს ყველაზე პატარა შუქებისთვის.

პუბლიკაციები

წიგნები

• Deming, Drake; Seager, Sara (2003) Scientific Frontiers in Research on Extrasolar Planets, ASP Conference Proceedings (Volume 294). San Francisco. ISBN 1-58381-141-9. 
• Seager, Sara (2010). Exoplanet Atmospheres: Physical Processes. Princeton University Press. ISBN 9781400835300. 
• Seager, Sara (2010). Exoplanets. University of Arizona Press. ISBN 978-0-8165-2945-2. 
• Seager, Sara (2020). The Smallest Lights in the Universe: A Memoir. Crown. ISBN 978-0-5255-7625-9. 

ჟურნალის სტატიები

• Seager, S.; Sasselov, D. D. (2000). „Theoretical Transmission Spectra during Extrasolar Giant Planet Transits“. The Astrophysical Journal. 537 (2): 916–921. arXiv:astro-ph/9912241. Bibcode:2000ApJ...537..916S. doi:10.1086/309088. ISSN 0004-637X. S2CID 15900986.
• Seager, S.; Mallen‐Ornelas, G. (2003). „A Unique Solution of Planet and Star Parameters from an Extrasolar Planet Transit Light Curve“. The Astrophysical Journal. 585 (2): 1038–1055. arXiv:astro-ph/0206228. Bibcode:2003ApJ...585.1038S. doi:10.1086/346105. ISSN 0004-637X. S2CID 14274640.
• Benjamin, Robert A.; Churchwell, E.; Babler, Brian L.; Bania, T. M.; Clemens, Dan P.; Cohen, Martin; Dickey, John M.; Indebetouw, Rémy; Jackson, James M.; Kobulnicky, Henry A.; Lazarian, Alex; Marston, A. P.; Mathis, John S.; Meade, Marilyn R.; Seager, Sara; Stolovy, S. R.; Watson, C.; Whitney, Barbara A.; Wolff, Michael J.; Wolfire, Mark G. (2003). „GLIMPSE. I. AnSIRTFLegacy Project to Map the Inner Galaxy“. Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 115 (810): 953–964. arXiv:astro-ph/0306274. Bibcode:2003PASP..115..953B. doi:10.1086/376696. ISSN 0004-6280. S2CID 119510724.
• Deming, Drake; Seager, Sara; Richardson, L. Jeremy; Harrington, Joseph (2005). „Infrared radiation from an extrasolar planet“. Nature. 434 (7034): 740–743. arXiv:astro-ph/0503554. Bibcode:2005Natur.434..740D. doi:10.1038/nature03507. ISSN 0028-0836. PMID 15785769. S2CID 4404769.
• Borucki, WJ; et al. (2010). „Kepler Planet-Detection Mission: Introduction and First Results“ (PDF). Science. 327 (5968): 977–980. Bibcode:2010Sci...327..977B. doi:10.1126/science.1185402. ISSN 0036-8075. PMID 20056856. S2CID 22858074.
• Borucki, William J.; Koch, David G.; Basri, Gibor; Batalha, Natalie; Brown, Timothy M.; Bryson, Stephen T.; Caldwell, Douglas; Christensen-Dalsgaard, Jørgen; Cochran, William D.; Devore, Edna; Dunham, Edward W.; Gautier, Thomas N.; Geary, John C.; Gilliland, Ronald; Gould, Alan; Howell, Steve B.; Jenkins, Jon M.; Latham, David W.; Lissauer, Jack J.; Marcy, Geoffrey W.; Rowe, Jason; Sasselov, Dimitar; Boss, Alan; Charbonneau, David; Ciardi, David; Doyle, Laurance; Dupree, Andrea K.; Ford, Eric B.; Fortney, Jonathan; et al. (2011). „Characteristics of Planetary Candidates Observed by Kepler, II: Analysis of the First Four Months of Data“. The Astrophysical Journal. 736 (1): 19. arXiv:1102.0541. Bibcode:2011ApJ...736...19B. doi:10.1088/0004-637X/736/1/19. ISSN 0004-637X. S2CID 15233153.