პავლო ზიბროვი
| პავლო ზიბროვი | |
|---|---|
 | |
| ბიოგრაფია | |
| დაბ. თარიღი | 21 ივნისი, 1957 (66 წლის) |
| დაბ. ადგილი | Chervone |
| საიტი | zibrov.com.ua |
| პავლო ზიბროვი ვიკისაწყობში | |
პავლო ნიკოლოზის ძე ზიბროვი (უკრ. Зібров Павло Миколайович; დ. 21 ივნისი, 1957, ჩერვონე, (ნემირივის რაიონი, ვინიციის ოლქი) — უკრაინელი პოპ მომღერალი ( ბარიტონი ), კომპოზიტორი. უკრაინის სახალხო არტისტი.
ბიოგრაფია და შემოქმედება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
პავლო ზიბროვი დაიბადა 1957 წლის 21 ივნისს სოფელ ჩერვონეში, ბულგარელი ნიკოლოზ ზიბროვის და უკრაინელი ანა ზიბროვას ოჯახში. დედა მუშაობდა მასწავლებლად, მამა 40 სპეციალობას ფლობდა. პავლომ დაამთავრა ლისენკოს სახელობის სპეციალური მუსიკალური პანსიონი კიევში, 1981 წელს დაამთავრა პეტრე ჩაიკოვსკის სახელობის კიევის სახელმწიფო კონსერვატორიის საორკესტრო ფაკულტეტი. 1992 წელს — ვოკალური ფაკულტეტი.
1986-1993 წლებში — უკრაინის სახელმწიფო საესტრადო სიმფონიური ორკესტრის სოლისტი.
1990 წელს ითამაშა კინოსტუდია „უკრტელეფილმის“ მუსიკალურ ფილმში „მოგონება“. 1994 წლიდან — რეჟისორი, პავლო ზიბროვის სახელობის სიმღერის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი. კიევის კულტურისა და ხელოვნების ეროვნული უნივერსიტეტის პოპ-სიმღერის კათედრის ლექტორი.
2000 წელს სს „აგვისტომ“ გამოსცა პავლო ზიბროვის მემუარების წიგნი — ნება მომეცით გაგაცნოთ…
2013 წლის 14 დეკემბრის დილას, როცა ევრომაიდანის წინააღმდეგ ანტი-მაიდანის მიტინგი მზადდებოდა, მომღერალმა უარი განაცხადა ემღერა სამთავრობო აქციაზე.
2015-2016 წლებში გამოვიდა იუმორისტულ ფესტივალზე „სიცილის ლიგა“.
2019 წლის 9 ივლისს ის გამოვიდა უკრაინის Atlas Weekend-ის ერთ-ერთ უდიდეს მუსიკალურ ფესტივალზე. იმავე წელს მან საზოგადოებრივი პროტესტი გამოიწვია ქალაქ სტარობილსკში, სადაც გამართა კონცერტი სეპარატისტისა და საპარლამენტო არჩევნებში კანდიდატის ვოლოდიმირ სტრუკის მხარდასაჭერად.[1]
2021 წლის დეკემბერში ზიბროვმა მონაწილეობა მიიღო შოუში „ნიღაბი" (მეშვიდე სეზონი) არხზე „უკრაინა". მომღერალი „გოჭის“ ნიღბის მიღმა იმალებოდა.[2]
ოჯახი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- პირველი ცოლი — ტატიანა. დაცილდნენ, როცა პავლო 27 წლის იყო;
- მეორე ცოლი — მარინა ვლადიმეროვნა ზიბროვა (დ. 25 აგვისტო, 1959, დაქორწინდნენ 1994 წლის 25 აგვისტოს), მუშაობს რეჟისორად და კოსტიუმების დიზაინერად პავლო ზიბროვის თეატრში;
- შვილი — სერგეი ზიბროვი (დ. 18 ივნისი, 1983 — პავლოს ვაჟი პირველი ქორწინებიდან);
- ქალიშვილი — დიანა ზიბროვა (დ 21 თებერვალი, 1997);
- აღზრდილი შვილი — ალექსანდრე ზიბროვი (დ. 1982 წელს მარინას ვაჟი პირველი ქორწინებიდან), დაქორწინებულია ალინაზე (დ. 1988);
- უფროსი ძმა — ვოლოდიმირ ზიბროვი (დ. 1954) უკრაინის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე, გადამდგარი პოლკოვნიკი, მსახურობდა სიმღერისა და ცეკვის ანსამბლში, მუშაობს პავლო ზიბროვის თეატრში, ჰყავს 4 შვილი.
დისკოგრაფია[3][რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- 1994 — „ხრეშჩატიკი"
- 1995 — სულ კარგად
- 1995 — „უძღები შვილი“
- 1996 — „სიყვარულის თვალები“
- 1996 — ქალწულის თვალები
- 1997 — ჩვენ ყველაფერი გვაქვს!
- 1998 — ოქროს ჰიტები
- 1998 — ვიოლინო გვიმღეროდა…
- 1999 — საყვარელი ქალი
- 2001 — „ისე, რომ კორომმა იხმაუროს"
- 2002 — სულის მელოდიები
- 2002 — გთხოვთ, ქალბატონო…
- 2002 — Ჩემი გზა
- 2003 — ოქროს კოლექცია
- 2004 — მაღაროელთა ცოლები
- 2005 — უცნაური სიყვარული
- 2006 — რჩეული
- 2007 — ძვირფასო
- 2009 — იკაშკაშე, იკაშკაშე, ჩემო ვარსკვლავო
- 2010 — ერთადერთი
ფილმოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ოფიციალური საიტი დაარქივებული
- პავლო ზიბროვი უკრაინული ესტრადის ოქროს ფონდის ვებსაიტზე დაარქივებული 2015-08-01 საიტზე Wayback Machine. დაარქივებული
- Павло Зібров у програмі «Остання Барикада» 21.03. 2017 YouTube-ზე
- პავლო ზიბროვი kino-teatr.ru-ზე
- დისკოგრაფია
- სახალხო არტისტი პაველ ზიბროვი დღეს 60 წლის ხდება / TSN-news, 21.06.2017 / დაარქივებული
- Павло Зібров та його Київ · Амбасадори Ukraїner YouTube-ზე
- Павло Зібров feat. Julik - Мертві бджоли (Lyric video) YouTube-ზე
- პავლო ზიბროვი — მუსიკალური ფილმი — მოგონება 1990 წ.