ოქროს გრამოფონი
| ოქროს გრამოფონი | |
 | |
| წარადგენს | „რუსული რადიო" |
| ქვეყანა |  რუსეთი
|
| პირველად გადაეცა | 1996 |
| rusradio.ru | |
|---|---|
„ოქროს გრამოფონი" (რუს. Золотой граммофон) — ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მუსიკალური დაჯილდოების ცერემონია რუსეთში და რუსული რადიოს ჰიტ-აღლუმი. იგი დაარსდა რადიოსადგურ „რუსული რადიოს" მიერ და ყოველწლიურად იმართება 1996 წლიდან. უფლებები ეკუთვნის სს „Русская Медиагруппа“ და სს „Русское Радио — Евразия“-ს.
ჯილდოს შესახებ[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1995 წლის დეკემბერში, რადიო „ოქროს გრამოფონის" პროგრამამ, რომელსაც მაშინ ჯერ კიდევ „რუსკაია გორკა" ერქვა, დაიწყო მაუწყებლობა რუსული რადიოს ეთერში. მან წარმოადგინა 12 სიმღერა, რომლებიც ყველაზე ხშირად იყო შეკვეთილი თავად რადიოსადგურის ეთერში ზარების, წერილების და პეიჯინგის სერვისის გამოყენებით (რადიოსადგურის სმს-პორტალი გამოჩნდა 2004 წელს). გადაცემის წამყვანი იყო გლებ დეევი.[1]
1999 წლის 20 თებერვალს „ოქროს გრამოფონის“ ახალი ეტაპი იწყება. სწორედ იმ დღეს შეწყვიტა „რუსკაია გორკამ“ არსებობა და დაიწყო „ოქროს გრამოფონის“ ჰიტ-აღლუმი. „რუსკაია გორკას“ გადაცემისგან განსხვავებით, რომელიც კვირის 12 საუკეთესო სიმღერას წარმოადგენდა, „ოქროს გრამოფონმა“ გადაწყვიტა საუკეთესო 20-ის განსაზღვრა. გადაცემის პირველი წამყვანი იყო გლებ დეევი, მას ეხმარებოდნენ ალექსეი კორტნევი და ვალდის პელში . 2000 წლიდან 2001 წლამდე გადაცემას ბორის კორაბლიოვი უძღვებოდა (იმ დროს ანდრეი ჩიჟოვს ჰქონდა პაროდიული პროგრამა სახელწოდებით „ოქროს უნიტაზი“). 2001 წლიდან 2002 წლამდე გადაცემას ანდრეი ჩიჟოვი უძღვებოდა. 2002 წლიდან 2005 წლამდე ალექსანდრე კარლოვი გახდა პროგრამის წამყვანი. 2005 წლიდან 2007 წლამდე გადაცემას უძღვებოდა ალა დოვლატოვა, მას ეხმარებოდა ანდრეი მალახოვი, შემდეგ კი სერგეი ზვერევი. 2007 წლიდან 2015 წლამდე გადაცემას რომან ემელიანოვი უძღვებოდა.[2] მას ცვლიდნენ: ფილიპ კირკოროვი, ალექსეი ჩუმაკოვი, ვადიმ ვორონოვი და ალისა სელეზნიოვა, დიმიტრი ოლენინი, ვადიმ დანილინი და ბელა ოგურცოვა.
2015 წლის 11 სექტემბრიდან 13 ნოემბრის ჩათვლით წამყვანი იყო ივან სუვოროვი, რომელიც ხელმძღვანელობდა „ოქროს გრამოფონის“ ისტორიულ გამოცემებს. 2015 წლის 20 ნოემბრიდან ალიონა ბოროდინა ხელმძღვანელობს ჰიტ-აღლუმს.
ჯილდოს მისაღებად შემსრულებლის სიმღერა ტოპ სიაში უნდა დარჩეს 20 ან მეტი კვირის განმავლობაში.[3] ლაურეატების ვინაობა ცხადდება თავად ცერემონიაზე, მას შემდეგ რაც ისინი აირჩევა „რუსული რადიოს“ მსმენელთა გავლენით. გრამოფონების დაჯილდოება ყოველწლიურად ხდება მოსკოვში, კრემლის სახელმწიფო სასახლეში და ერთი დღის შემდეგ სანქტ-პეტერბურგში, ყინულის სასახლეში. მომღერლებს აჯილდოებენ სხვადასხვა პროფესიის წარმომადგენლები — ტელევიზიის, თეატრის თუ კინოს მსახიობები, პოლიტიკური წრეების წარმომადგენლები და ა.შ.
2003 წელს, ინტერნეტ-კენჭისყრის გამოჩენასთან ერთად, „ოქროს გრამოფონის“ მფლობელები, რუსული რადიოს მსმენელების გარდა, პირველი არხის მაყურებლებსაც შეეძლოთ დაედგინათ. ასე რომ, 2003 წლის 8 აგვისტოდან 2005 წლის 2 დეკემბრამდე იმართებოდა პირდაპირი ინტერაქტიული ჰიტ-აღლუმები[4][5] „ოქროს გრამოფონი პირველზე".[6] პირველ გამოშვებას უძღვებოდნენ ალა დოვლატოვა [7] და კონსტანტინე მიხაილოვი, შემდეგ ისინი შეცვალეს ავრორამ და იგორ დრუჟინინმა, ხოლო მათი თანაწამყვანები იყვნენ ნიკოლაი ფომენკო და მარია გოლუბკინა.[8] მოგვიანებით, „ოქროს გრამოფონს“ ანდრეი მალახოვი (ზოგჯერ იანა ჩურიკოვასთან ერთად[9]) მასპინძლობდა მოწვეულ არტისტებთან ერთად. ერთ-ერთ ნომერში იგი შეცვალა ივან ურგანტმა.[10]
მრავალი წლის განმავლობაში, ორგანიზატორების გადაწყვეტილებით, ყველა შემსრულებელი ასრულებდა ექსკლუზიურად ფონოგრამით, მაგრამ დროთა განმავლობაში ცოცხალი შესრულება მიიღეს დადებითად.
დაჯილდოების დროს ცერემონია ერთდროულად გადაიცემა პირდაპირ ეთერში „რუსული რადიოსა“ და რადიოსადგურის ოფიციალურ ვებსაიტზე. ჯილდოს სატელევიზიო ვერსია ყოველწლიურად გადის პირველ არხზე საახალწლო დღესასწაულების წინ.
ჯილდო პირველ არხზე 2012 წლიდან დღემდე გადის.[11]
ზოგიერთი არტისტი, როგორებიცაა ალა პუგაჩოვა, ფილიპ კირკოროვი, „ივანუშკი ინტერნეიშენალი“, გრიგორი ლეპსი, გლუკოზა, ირინა ტონევა, ანი ლორაკი, Artik & Asti, ნიკოლაი ბასკოვი, ვერა ბრეჟნევა წელიწადში ორჯერ იღებდნენ ჯილდოს. ერთადერთი მომღერალი, რომელმაც ზედიზედ ორი წლის განმავლობაში ორ-ორი გრამოფონი მიიღო, არის გრიგორი ლეპსი, ხოლო ერთ ცერემონიაზე სამი გრამოფონის ერთადერთი მიმღები ნიკოლაი ბასკოვია.
ფიგურების შესახებ[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
„ოქროს გრამოფონი" არის ვერცხლისა და ოქროსგან დამზადებული ფიგურა, რომელიც დამონტაჟებულია ოპტიკური მინის პლატფორმაზე ლაზერული გრავირებით. ყველა „გრამოფონი“ შექმნილია გუნდურად — 20 ოსტატ-იუველირის მიერ, ყველა დეტალი ზედმიწევნით ხელით კეთდება რამდენიმე დღის განმავლობაში. ერთი ფიგურის შესაქმნელად საჭიროა 110 გრამი 925 სინჯის ვერცხლი. მზა ფიგურა დაფარულია 10 მიკრონი სისქით 999,9 კარატიანი ოქროთი. პლატფორმა, რომელზედაც ბრწყინავს მუსიკალური პრიზი, იწონის 1,088 კგ-ს.
ჯილდოს არსებობის მანძილზე „რუსულმა რადიომ“ გასცა 450-ზე მეტი ექსკლუზიური გრამოფონი.[12]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ოქროს გრამოფონი“ ვიკისაწყობში.- ოფიციალური ვებსაიტი დაარქივებული
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Русское Радио 100.6 FM. Оазис Медиа. ციტირების თარიღი: 2017-08-27
- ↑ «Русское Радио» зажигает звезды в Кремле!. Русская медиагруппа (2009-11-03). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2017-08-27. ციტირების თარიღი: 2017-08-27
- ↑ Юлия Пош. (2013-11-29) Худшие образы звезд из истории «Золотого граммофона». woman.ru. ციტირების თარიღი: 2014-03-05.
- ↑ КРИВОЙ ЭФИР В ФОРМАТЕ СОЦРЕАЛИЗМА. Новая газета (2003-10-27). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-10-04. ციტირების თარიღი: 2022-06-12.
- ↑ КРИВОЙ ЭФИР. Пять лет назад наше ТВ было куда прямее. Новая газета (2004-07-12). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-10-10. ციტირების თარიღი: 2022-06-12.
- ↑ «Золотой граммофон» с ароматом гладиолусов. Комсомольская правда (2004-06-17).
- ↑ Две большие разницы. Московский комсомолец (2003-11-08).
- ↑ "Золото" граммофона и "Серебро" дисков (2003-11-01).
- ↑ Старинная русская игра в презумпцию виновности. Российская газета (2004-09-14).
- ↑ Киркорова отправили в Африку. Комсомольская правда (2005-10-26).
- ↑ «РУССКОЕ РАДИО» ПОКАЖЕТ ЛУЧШЕЕ ИЗ «ЗОЛОТОГО ГРАММОФОНА» НА ПЕРВОМ КАНАЛЕ (2012-04-22). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-08-05. ციტირების თარიღი: 2018-08-05.
- ↑ «Золотой Граммофон». დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2016-11-18. ციტირების თარიღი: 2016-11-18.