იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ლუქსემბურგში

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში ლუქსემბურგის დიდი საჰერცოგოს 1 ძეგლია შესული (2014 წელს). იუნესკოს მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლების სიაში მსოფლიოს მასშტაბით 1052 ძეგლია შეტანილი, მათ შორის 0,1% ლუქსემბურგის ძეგლია. ის არის ერთადერთი ობიექტი სიაში კულტურული კრიტერიუმებით. ლუქსემბურგის დიდმა საჰერცოგომ მსოფლიოს კულტურული და ბუნებრივი მემკვიდრეობის დაცვის ხელშეკრულებაზე რატიფიცირება მოახდინა 1983 წლის 28 სექტემებრს.[1] ერთადერთი ობიქტი, რომელიც მდებარეობს ლუქსემბურგის ტერიტორიაზე სიაში შეიყვანეს 1994 წელს იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდროების კომიტეტის მეთვრამეტე სხდომაზე.

ცხრილი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ცხრილში შეტანილია ძეგლები, იუნესკოს მიერ მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის სიაში დამატების თარიღის მიხედვით.

# სურათი სახელწოდება მდებარეობა დაარსების თარიღი სიაში შეტანის წელი კრიტერიუმი
1
ქალაქ ლუქსემბურგის ძველი საცხორვებელი კორპუსები და სიმაგრეები
(ლუქს. D'Alstad an d'Festung vun der Stad Lëtzebuerg)
ქალაქი: ლუქსემბურგი
ქვეყანა: ლუქსემბურგი
XVI საუკუნე 1994 № 699 iv

ობიექტის გეოგრაფიული მდებარეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

იუნესკოს მოსფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ლუქსემბურგში

კანდიდატთა სია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სავარაუდო სიაში არის მნიშვნელოვანი მემკვიდრეობა და ბუნებრივი ძეგლები, რომელთაც ქვეყანა მხედველობაში იღებს, როგორც მსოფლიო მემკვიდრეობის ნაწილს, შემდგომში მსოფლიოს მემკვიდრეობის ნუსხაში შესატანად. სავარაუდო სიის განხილვა ყოველთვის შესაძლებელია, მაგრამ სიაში შეტანამდე ძეგლი ხუთიდან ათ წლამდე პერიოდში განიხილება.[2]

  1. ქალაქი და ვიანდენის ციხესიმაგრე, დიკირხი[3]

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. The States Parties - Luxembourg. unesco.org. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-04-18. ციტირების თარიღი: 6 декабря 2010.
  2. Glossary, UNESCO, http://whc.unesco.org/en/glossary/. წაკითხვის თარიღი: 2010-01-01
  3. La ville et le château de Vianden fr. whc.unesco.org. ციტირების თარიღი: 4 November 2012.