თამაზ ლობჟანიძე

თამაზ ლობჟანიძე
დაბ. თარიღი	2 იანვარი, 1949 (75 წლის)
დაბ. ადგილი	თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ
მოქალაქეობა	სსრკ; საქართველო
საქმიანობა	ექიმი
სამეცნიერო ხარისხი	მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი

თამაზ ლობჟანიძე (დ. 2 იანვარი, 1949, თბილისი) — ქართველი ექიმი და პროფესორი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი,^[1] ეროვნული პრემიის ლაურეატი (2015), რუსეთის მედიკო-ტექნიკურ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (2005-).

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი 1972 წელს. 1972 –1974 წლებში იყო გორის მოზრდილთა პოლიკლინიკის უბნის თერაპევტი; 1974 –1975 წლებში, თბილისის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის კლინიკის ორდინატორი; 1975 –1981 წლებში, ამავე ინსტიტუტის თერაპიის კათედრის უფროსი ლაბორანტი; 1981 –1986 წლებში თერაპია–პულმონოლოგიის კათედრის ასისტენტი; 1986-2004 წლებში, სახელმწიფო სამედიცინო აკადემიის შინაგან სნეულებათა კათედრის დოცენტი; 2004-2006 წლებში სახელმწიფო სამედიცინო აკადემიის შინაგან სნეულებათა კათედრის პროფესორი; 2006 წლიდან, თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის დიპლომისშემდგომი სამედიცინო განათლების და უწყვეტი პროფესიული განვითარების ინსტიტუტის შინაგან მედიცინაში პროფესიული რეაბილიტაციის პროგრამების ხელმძღვანელი.

1980 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე — „Сравнительное экспериментально-клиникое изучение противоатеросклеротического действия трибуспонина и тривипирина“; 2003 წელს — სადოქტორო დისერტაცია თემაზე — „Клинические и морфологические основы диабетической пульмопатии“.

2005 წელს აირჩიეს რუსეთის მედიკო-ტექნიკურ მეცნიერებათა აკადემიის ნამდვილ წევრად. 2015 წელს მიენიჭა საქართველოს ეროვნული პრემია სამეცნიერო ნაშრომთა ციკლისთვის — „რესპირაციული მედიცინა XXI-ე საუკუნის დასაწყისში“.^[2]

არის ჟურნალების „კარდიოლოგია და შინაგანი მედიცინა XXI“ (2006) და „საქართველოს რესპირაციული ჟურნალის“ (2007) სარედაქციო საბჭოს წევრი, აგრეთვე საქართველოს ინტერნისტთა ასოციაციისა და საქართველოს რესპირაციული ასოციაციის წევრი.

თამაზ ლობჟანიძე ავტორია 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომისა, რომლებიც ძირითადად ეძღვნება პულმონოლოგიის, კარდიოლოგიის და დიაბეტოლოგიის საკითხებს, მათ შორის 2 მეთოდური რეკომედაცია, 4 წიგნი და 2 მონოგრაფია. მისი ხელმძღვანელობით დაცულია ორი სადისერტაციო ნაშრომი აკადემიური დოქტორის ხარისხის მოსაპოვებლად.

ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მიხეილ მგალობლიშვილი; ცხოვრება და მოღვაწეობა (თანაავტორი). — თბილისი, 2020, გამომცემლობა "ნეკერი", — გვ,46, —ISBN 978-9941-479-52-6
რესპირაციული მედიცინის რჩეული საკითხები: სახელმძღვანელო — თბილისი, 2019. — 720 გვ. — ISBN 9789941814136
იდიოპათიური ინტერსტიციული პნევმონიები, საქართველოს რესპირაციული ჟურნალი // ტ. 13, N1. — თბილისი, 2017. — 4 — 44 გვ.
მორფოლოგიური ცვლილებები რესპირაციულ სისტემაში ექსპერიმენტული ინსულინდამოკიდებული დიაბეტის დროს — თბილისი, 2004. — 75 გვ.
ბინაზე მოვლის სახელმძღვანელო ასპექტები სამედიცინო და სოციალური უზრუნველყოფის სისტემებში (თანაავტორი). — თბილისი, ქველმოქმედი, 2004. — 20 გვ.
სანამ ექიმი მოვა... (თანაავტორი). — თბილისი, ქველმოქმედი, 2001. — 72 გვ.
ჯანმრთელი სიბერე (რედაქტორი). — თბილისი, 1999. 219 გვ.