ერიკ-ემანუელ შმიტი
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
| ერიკ-ემანუელ შმიტი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი | 28 მარტი, 1960[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] (61 წლის) |
| დაბადების ადგილი | სენტ-ფუა-ლე-ლიონი |
| საქმიანობა | დრამატურგი, ლიტერატურის ისტორიკოსი, მთარგმნელი, სცენარისტი, მწერალი, ავტორი, კინორეჟისორი და მსახიობი |
| ენა | ფრანგული ენა[10] |
| მოქალაქეობა |
 საფრანგეთი[10]  ბელგია[11] |
| ალმა-მატერი | პარიზის უმაღლესი ნორმალური სკოლა |
| Magnum opus | ოსკარი და ვარდისფერი ქალბატონი და ოდეტ ტულმონდი და სხვა მოთხრობები |
| ჯილდოები | გვირგვინის ორდენის კომანდორი, Knight of the National Order of Quebec[12] , შერბრუკის უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, კონკურ ჟენერალ და ხელოვნებისა და ლიტერატურის ორდენის კავალერი |
| საიტი | eric-emmanuel-schmitt.com |
ერიკ-ემანუელ შმიტი (ფრანგ. Éric-Emmanuel Schmitt; დ. 28 მარტი, 1960, სენტ-ფუა-დე-ლიონი, რონა-ალპები) — ბელგიის მოქალაქეობის მქონე ფრანგი მწერალი, დრამატურგი და კინო-რეჟისორი. მისი ნაწარმოებები ნათარგმნია 40-ზე მეტ ენაზე, ხოლო პიესები დადგმულია 50 ქვეყანაში.[13]
ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რომანები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- 1994 – ეგოისტების სექტა (La Secte des égoïstes)
- 2000 – პილატეს სახარება (L'Évangile selon Pilate)
- 2001 – სხვისი წილი (La part de l'autre)
- 2002 – გინიოლი ალპების ძირში (Guignol aux pieds des Alpes)
- 2003 – როდესაც ხელოვნების ნაწილი ვიყავი (Lorsque j'étais une œuvre d'art)
- 2008 – ულისე ბაღდადიდან (Ulysse from Bagdad)
- 2011 – ქალი სარკეში (La Femme au miroir)
- 2013 – არეცოს მოედნის თუთიყუშები (Les Perroquets de la place d'Arezzo)
- 2014 – სიყვარულის ელექსირი (L'Élixir d'amour)
- 2014 – სიყვარულის საწამლავი (Le Poison d´amour)
- 2015 – ცეცხლის ღამე (La Nuit de feu)
მოთხრობების კრებული[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- 2006 – ოდეტ ტულმონდი და სხვა მოთხრობები (Odette Toulemonde et autres histoires)
- 2007 – ოსტენდელი მეოცნებე (La Rêveuse d'Ostende)
- 2010 – კონცერტი ანგელოზის მეხსიერებაში (Concerto à la mémoire d'un ange)
- 2012 – ორი ბრიუსელელი ბატონი (Les Deux Messieurs de Bruxelles)
მცირე რომანები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
„Le Cycle de l'invisible“ (უჩინარის ციკლი)[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
„Cycle de l'invisible“ მოიცავს რამდენიმე მცირე რომანსა და მოთხრობას.
- 1997 – მილარეპა (Milarepa)
- 2001 – ბატონი იბრაჰიმი და ყურანის ყვავილები (Monsieur Ibrahim et les Fleurs du Coran)
- 2002 – ოსკარი და ვარდისფერი ქალბატონი (Oscar et la Dame rose)
- 2004 – ნოეს შვილი (L'Enfant de Noé)
- 2009 – სუმოს მოჭიდავე, რომელმაც ვერ შეძლო გასუქება (Le Sumo qui ne pouvait pas grossir)
- 2012 – ათი შვილი, რომელიც ქალბატონ მინს არასოდეს ჰყოლია (Les Dix Enfants que madame Ming n'a jamais eus)
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
- ერიკ-ემანუელ შმიტი — კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზა (ინგლისური)
- Wolfe, Graham. "Making the Real Appear: Schmitt’s Enigma Variations as a ‘Traversal of the Fantasy’." Mosaic: A Journal for the Interdisciplinary Study of Literature 46.2 (2013). 147-162.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ გერმანიის ეროვნული ბიბლიოთეკა, ბერლინის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა, ბავარიის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა და სხვ. Record #118046780 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ Discogs — 2000.
- ↑ filmportal.de — 2005.
- ↑ BD Gest'
- ↑ ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
- ↑ Roglo — 1997. — 8549233 ეგზ.
- ↑ AlKindi
- ↑ Babelio — 2007.
- ↑ Munzinger Personen
- ↑ http://www.dhnet.be/infos/belgique/article/211425/ils-sont-devenus-belges.html
- ↑ http://www.ordre-national.gouv.qc.ca/membres/membre.asp?id=3503
- ↑ Son site officiel