ანჰედონია

ანჰედონია
ტეოდულ-არმან რიბო მან 1886 წელს შემოიტანა ტერმინი „ანჰედონია“
დარგი	ფსიქიატრია, ფსიქოთერაპია, clinical psychology
კლასიფიცირება და გარე წყაროები
MeSH	D059445

ანჰედონია (ბერძ. ἀν- ან- „გარეშე“ და ἡδονή - „ჰედონე“ - „სიამოვნება“) — სიამოვნების განცდის შეუძლებლობა საქმიანობებისგან, რომლებიც ჩვეულებრივ სიამოვნების მომგვრელია, მაგალითად: ვარჯიში, მუსიკის მოსმენა, სექსუალური აქტივობა, სოციალური კავშირების დამყარება. ანჰედონიის აქამდე არსებულ განმარტებებში დიდი მნიშვნელობა ეთმობოდა მხოლოდ სიამოვნების მიღების შეუძლებლობას, ახალ განმარტებებში კი ყურადღება ეთმობა სიამოვნების მომგვრელი ქცევების ისეთ ასპექტებს, როგორიცაა მოტივაცია და/ან სურვილი რაიმე აქტივობის განხორციელებისა (მოტივაციური ანჰედონია).

ლიტერატურა

• Treadway MT, Zald DH (2011). „Reconsidering anhedonia in depression: lessons from translational neuroscience“. Neurosci Biobehav Rev. 35: 537–555. doi:10.1016/j.neubiorev.2010.06.006.