ანატოლი პეტრიცკი
| ანატოლი პეტრიცკი | |
|---|---|
| დაიბადა | 31 იანვარი (12 თებერვალი), 1895[1] |
| დაბადების ადგილი | კიევი[2] [1] |
| გარდაიცვალა | 6 მარტი, 1964[2] [3] (69 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | კიევი[2] [1] |
| სფერო | სცენოგრაფია |
ანატოლი გალაქტიონოვიჩ პეტრიცკი (უკრ: Анатолій Галактіонович Петрицький; დ. 12 თებერვალი, 1895, კიევი, რუსეთის იმპერია ― გ. 6 მარტი, 1964, კიევი, უსსრ) ― უკრაინელი და საბჭოთა მხატვარი, გრაფიკოსი, სცენოგრაფი და პედაგოგი, სსრკ-ის სახალხო მხატვარი (1944), II ხარისხის სტალინური პრემიის ორგზის ლაურეატი (1949, 1951).
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ანატოლი პეტრიცკი 1895 წლის 12 თებერვალს კიევში დაიბადა. 1912-1918 წლებში კიევის სამხატვრო სასწავლებელში სწავლობდა.[4] ვასილ კრიჩევსკის მოწაფე. პარალელურად სწავლობდა ალექსანდრე მურაშკოს სტუდიაში. 1916 წლიდან სცენის დიზაინერად დაიწყო მუშაობა. 1927 წელს ვადიმ მელერთან, ლეონიდ სკრიპნიკთან, ალექსეი პოლტარაცკისთან და სხვებთან ერთად საფუძველი ჩაუყარა ფუტურისტულ ორგანიზაციას „ახალი თაობა“.
ანატოლი პეტრიცკის ვაჟი, ანატოლი ანატოლიევიჩ პეტრიცკი 1931 წელს დაიბადა. იგი ოპერატორი და რეჟისორი გახდა და 1969 წელს რსფსრ-ის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე გახდა.
ანატოლი პეტრიცკი 1964 წლის 6 მარტს გარდაიცვალა. დაკრძალულია ბაიკოვოს სასაფლაოზე.
ჯილდოები და წოდებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- უსსრ-ის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე
- სსრკ-ის სახალხო მხატვარი (1944)
- II ხარისხის სტალინური პრემია (1949)
- II ხარისხის სტალინური პრემია (1951)
- ლენინის ორდენი (1960)
- I ხარისხის სამამულო ომის ორდენი (1945)
- შრომის წითელი დროშის ორდენი (1948)
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Врона І.І., А. Петрицький, Київ, 1968 (укр.)
- Горбачев Д. Е., А. Г. Петрицкий, М., 1971
- Д. О. Горбачов. Анатоль Петрицький. Нарис творчості. Київ, Знання, 1971.
- Ю. Смолич Мій товариш//Анатолій Петрицький: Спогади про художника. К. «Мистецтво», 1981. С. 14 — 15.
- Анатоль Петрицький Портреты современников. Альбом. Автор-составителль В. В. Рубан. К. «Мистецтво», 1991. 128 стр. (На укр.; резюме на русском и английском)
- Анатоль Петрицький. Театральні строї та декорації (зі збірки Музею театрального, музичного та кіномистецтва України), упорядник Тарас Лозинський, Тетяна Руденко, Київ, 2012
- В. Павловський. Спогади про Анатоля Петрицького. 1965.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Большая российская энциклопедия — Москва: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Петрицкий Анатолий Галактионович / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Delarge J. Le Delarge — Paris: Gründ, Jean-Pierre Delarge, 2001. — ISBN 978-2-7000-3055-6
- ↑ Киевское художественное училище. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-06-28. ციტირების თარიღი: 2012-06-03.