ჰაგადა

ჰაგადა (არამ. אַגָּדָה; სიტყვასიტყვით — მოთხრობა, ნაამბობი) — თალმუდური ლიტერატურის ვრცელი ნაწილი, რომელშიაც გადმოცემულია ბიბლიის რელიგიურ ეთიკური შეხედულებები, რითაც განსხვავდება თალმუდის სხვა ნაწილისაგან, ე. წ. გალაჰასაგან, რომელიც საკანონმდებლო ნორმებსა და სარიტუალო ხასიათის წესებს შეიცავს.

იხილეთ აგრეთვე

• სარაევოს ჰაგადა

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 584.