უიტოტო
| უიტოტოს ხალხი | |
|---|---|
 | |
| საერთო მოსახლეობა | |
| 8 500[1] | |
| რეგიონები მნიშვნელოვანი მოსახლეობით | |
 კოლუმბია |
6 444 |
 ვენესუელა |
1 917 |
| რელიგიები | ტრადიციული ტომობრივი რელიგია |
უიტოტოს ხალხი — ადგილობრივი ხალხი სამხრეთ-აღმოსავლეთ კოლუმბიასა და ჩრდილოეთ პერუში.[2]
უიტოტოს 31 ტომის ხალხი ერთ დროს ას სხვადასხვა სოფლში სახლობდა, თუმცა კონფლიქტებმა და დაავადებებმა მათი რაოდენობა საგრძნობლად შეამცირა. მეოცე საუკუნის დასაწუისისთვის, უიტოტოს ხალხის რაოდენობა 50 000-ს აღწევდა. მეოცე საუკუნის შუა წლებში დაწყებულმა კაუჩუკის ბუმმა მათ საცხოვრებელ არეალებში მრავალი დაავადება შეიტანა, მოუხდათ სხვა ადგილებში გადასახლება, საბოლოოდ კი ხალხის რაოდენობა 7 000–10 000-მდე შემცირდა.[1]
1990-იანი წლებიდან, უიტოტოს მიწებზე შეიჭრნენ მსხვილფეხა საქონლის ფერმერები. საპასუხოდ, კოლუმბიამ მათთვის რამდენიმე რეზერვაცია შექმნა.[1]
მისდევევენ სოფლის მეურნეობას. მიწის გამოფიტვისგან თავის არიდების მიზნით, ხშირად იცვლიან სავარგულებს. მათი ძირითადადი კულტურებია: კაკაო, კოკა, სიმინდი, მწარე და ტკბილი მანიოკი, ბანანი, მანგო, პალმა, მიწის თხილი, ანანასი, შაქრის ლერწამი, ტკბილი კარტოფილი, თამბაქო და ბატატი. ეფექტიანობისა და მდგრადობის გამო, უიტოტოს მიწათმოქმედებას ეთნობოტანიკა სწავლობს.[1]
უიტოტოს მამაკაცები ნადირობენ საფრქვევებით და საფანტის თოფებით.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- "Huitoto Tribe in Colombia Teaches its Native Language" დაარქივებული 2012-04-07 საიტზე Wayback Machine. , Indian Country Today