იობი ისლამში
იობი (არაბ. أيوب; რომანიზებული: Ayūb) — წინასწარმეტყველი ისლამში, რომელიც მოხსენიებულია ყურანში. იობის ისტორია ისლამში ბიბლიური ისტორიის პარალელურია, თუმცა მთავარი აქცენტი კეთდება იმაზე, რომ იობს რწმენა არ შერყევია. ყურანის ტექსტში არ არის ნახსენები იობის მეგობრებთან საუბარი, მაგრამ მუსულმანურ ლიტერატურაში ნათქვამია, რომ მას ჰყავდა ძმები, რომლებიც კაცთან მისი ტანჯვის მიზეზზე კამათობდნენ.
იობი ყურანში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- „უეჭველად, ჩვენ შენ შთაგაგონეთ, როგორც ნუჰს შთავაგონეთ და შუამავლთ მის შემდგომ, და (როგორც) ჩვენ შთავაგონეთ იბრაჰიმს და ისმაილს, ისჰაყს, იაღყუბს და შტოებს, ღისას, ეიუბს, იუნუსს, ჰარუნს და სულეიმანს და მივეცით ზებური დავუდს“ (4:163) [1]
- „და ეიუბი, აკი მოუხმო თავის უფალს: „უეჭველად, მე მეწია უბედურება და შენ ხარ ყოვლად მოწყალე მოწყალეთა შორის!“ (21:83( [2]