ვლადიმერ თალაკვაძე
ვლადიმერ მანუელის ძე თალაკვაძე (დ. 5 თებერვალი, 1914, სოფ. მთისპირი, ახლანდ. ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი, — გ. 1999) — საბჭოთა არმიის პოდპოლკოვნიკი, მეორე მსოფლიო ომის დროს პარტიზანული მოძრაობის მონაწილე ბელორუსიის სსრ-ის ტერიტორიაზე.
წითელ არმიაში მსახურობდა 1933 წლიდან. მონაწილეობდა პოლონეთის აღმოსავლეთის (დასავლეთ ბელორუსის) ოკუპაციაში (1939), ფინეთთან ომში (1939-1940). გერმანიასთან ომის საწყის ეტაპზე 1941 წლის ივნისში მეთაურობდა 126-ე მსროლელი დივიზიის ბატალიონს. 1941 წლის აგვისტოდან სათავეში ედგა ბელორუსიის ტერიტორიაზე მოქმედ პარტიზანულ ჯგუფს, 1942 წლის ივნისიდან — პარტიზანულ რაზმს „გროზნი“ («Грозный»), 1943 წლის მარტიდან — ს. მ. კოროტკინის სახელობის პარტიზანულ ბრიგადას. მისი მეთაურობით ბრიგადის პარტიზანებმა ჩაატარეს 80-ზე მეტი საბრძოლო ოპერაცია, რომლის დროსაც გაანადგურეს მოწინააღმდეგის 25 გარნიზონი, მწყობრიდან გამოიყვანეს 256 ავტომანქანა, ხელთ იგდეს საბრძოლო ნადავლი. 1944-1957 წლებში მსახურობდა საბჭოთა კავშირის არმიაში. თადარიგში გასვლის (პოდპოლკოვნიკის წოდებით) შემდეგ ცხოვრობდა და მუშაობდა საქართველოში. დაჯილდოებული იყო წითელი დროშისა და წითელი ვარსკვლავის ორდენებით, მედლით „სამამულო ომის პარტიზანს“ (I ხარისხი).
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Б.Д. Долготович // Почетные граждане белорусских городов : биографический справочник / Б.Д. Долготович. - Мн., 2008. - С. 119.