წყაროსთავის საეპისკოპოსო
წყაროსთავის საეპისკოპოსო — ერთ-ერთი საეპისკოპოსო ფეოდალურ საქართველოში, სამცხე საათაბაგოში, საკათედრო ტაძრით — ჯავახეთის წყაროსთავი.
საეპისკოპოსოს საზღვრები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მემატიანე ჯუანშერის (XI ს.) ცნობით, ტაძარი ააგო მეფე ვახტანგ I გორგასალის ძემ - მირდატმა. წყაროსთავის საეპისკოპოსო ერთ-ერთი უძველესი იყო საქართველოში. მისი ეპარქია მოიცავდა ტერიტორიას მდ. მტკვრის აღმოსავლეთით: არტაანიდან ყარსის მთამდე და ხავეთამდე.
XVI საუკუნის დოკუმენტის, სამცხე-საათაბაგოს მღვდელმთავართა ნუსხის[1], ცნობით, წყაროსთველის სამწყსო იყო პალაკაციო-კოლას შორის მთიდან არტაანის ჩათვლით ტერიტორია. ამ საბუთში ჩამოთვლილ 13 ეპისკოპოსში წყაროსთველი მეშვიდე ადგილზეა დასახელებული.
„Ⴆ. წყაროსთუჱლის სამწყსო ზევთი (ხევთი??/ხეოთი) და იმას ზეით პალაკაციო კოლის სამზღურამდინ, მტკუარს აქეთი: აქათ არტანი.“
| |
(სამცხე-საათაბაგოს მღვდელთ-მთავარნი)
|
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ ჟორდანია თ. „ქრონიკები და სხვა მასალა საქართველოს ისტორიისა“, თბ. 1897, გვ. 53