იამაგუტის პრეფექტურა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ ბოტის დამატება: sw:Mkoa wa Yamaguchi |
მ ბოტის შეცვლა: th:จังหวัดยะมะงุชิ; cosmetic changes |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{მრავალმნიშვნელოვნება*|იამაგუტი}} |
{{მრავალმნიშვნელოვნება*|იამაგუტი}} |
||
[[ |
[[ფაილი:Map_of_Japan_with_highlight_on_35_Yamaguchi_prefecture.svg|thumb|იამაგუტის პრეფექტურა]] |
||
'''იამაგუტი''', ([[იაპ.]] 山口県), პრეფექტურა [[იაპონია]]ში, კ. [[ჰონსიუ]]ს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში. ფართობი 6.110,94 |
'''იამაგუტი''', ([[იაპ.]] 山口県), პრეფექტურა [[იაპონია]]ში, კ. [[ჰონსიუ]]ს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში. ფართობი 6.110,94 კმ<sup>2</sup>, მოსახლეობა 1.492.575 კაცი (2005). ადმინისტრაციული ცენტრი - [[იამაგუტი (ქალაქი)|ქ. იამაგუტი]]. ზედაპირი ბორცვიანი და დაბალმთიანია, სიმაღლე 989 მ-მდე. ზღვის სანაპიროზე, განსაკუთრებით პრეფექტურის სამხრეთ ნაწილში, ვაკეებია. იამაგუტი აგრარულ-ინდუსტრიული რაიონია. მთავარი კულტურაა [[ბრინჯი]]. მოჰყავთ აგრეთვე ქერი, პარკოსანი და სხვა კულტურები. განვითარებულია მესანქონლეობა, თევზმჭერა (ქ. სიმონოსიკი ქვეყნის ერთ-ერთი უდიდესი თევსაჭერი ნავსადგურია). ქიმიური, მეტალურგიული, მანქანათსაშენი, კვების, მინა-კერამიკული მრეწველობა. მთავარი სამრეწველო ცენტრებია [[სიმონესეკი]], [[უბე]], [[ივაკუნი]] და სხვა. |
||
==ლიტერატურა== |
== ლიტერატურა == |
||
* ქსე, ტ. 5, გვ. 46, თბ., 1980 |
* ქსე, ტ. 5, გვ. 46, თბ., 1980 |
||
ხაზი 39: | ხაზი 39: | ||
[[sw:Mkoa wa Yamaguchi]] |
[[sw:Mkoa wa Yamaguchi]] |
||
[[tg:Префектураи Ямагути]] |
[[tg:Префектураи Ямагути]] |
||
[[th:จังหวัดยะมะ |
[[th:จังหวัดยะมะงุชิ]] |
||
[[tl:Prepektura ng Yamaguchi]] |
[[tl:Prepektura ng Yamaguchi]] |
||
[[uk:Префектура Ямаґуті]] |
[[uk:Префектура Ямаґуті]] |
22:04, 25 აგვისტო 2009-ის ვერსია
იამაგუტი, (იაპ. 山口県), პრეფექტურა იაპონიაში, კ. ჰონსიუს სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში. ფართობი 6.110,94 კმ2, მოსახლეობა 1.492.575 კაცი (2005). ადმინისტრაციული ცენტრი - ქ. იამაგუტი. ზედაპირი ბორცვიანი და დაბალმთიანია, სიმაღლე 989 მ-მდე. ზღვის სანაპიროზე, განსაკუთრებით პრეფექტურის სამხრეთ ნაწილში, ვაკეებია. იამაგუტი აგრარულ-ინდუსტრიული რაიონია. მთავარი კულტურაა ბრინჯი. მოჰყავთ აგრეთვე ქერი, პარკოსანი და სხვა კულტურები. განვითარებულია მესანქონლეობა, თევზმჭერა (ქ. სიმონოსიკი ქვეყნის ერთ-ერთი უდიდესი თევსაჭერი ნავსადგურია). ქიმიური, მეტალურგიული, მანქანათსაშენი, კვების, მინა-კერამიკული მრეწველობა. მთავარი სამრეწველო ცენტრებია სიმონესეკი, უბე, ივაკუნი და სხვა.
ლიტერატურა
- ქსე, ტ. 5, გვ. 46, თბ., 1980