საკოპალიანო: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''საკოპალიანო''' — მცირე სამოურავო ისტორიული [[ლეჩხუმი|ლეჩხუმის]] ტეტიტორიაზე. [[ლეჩხუმის სათავადო|ლეჩხუმის სათავადოს]] შემადგენელი ნაწილი. მოიცავდა დღევანდელი ლუხვანოს თემს ([[ქვედა ლუხვანო]], [[ზედა ლუხვანო]], [[ზარაგულა]]) და ქვედა ცაგერის თემის ნაწილს ([[ჭალისთავი]]). არსებობდა |
'''საკოპალიანო''' — მცირე სამოურავო ისტორიული [[ლეჩხუმი|ლეჩხუმის]] ტეტიტორიაზე. [[ლეჩხუმის სათავადო|ლეჩხუმის სათავადოს]] შემადგენელი ნაწილი. მოიცავდა დღევანდელი ლუხვანოს თემს ([[ქვედა ლუხვანო]], [[ზედა ლუხვანო]], [[ზარაგულა]]) და ქვედა ცაგერის თემის ნაწილს ([[ჭალისთავი]]). არსებობდა XV-XVIII სს ში. განადგებდა [[კოპალიანები|კოპალიანების]] საგავრეულო. ცენტრი ინაცვლებდა პოლიტიკური სიტუაციის შესაბამისად ლუხვანო-ზარაგულას შორის. გამორჩეული იყო მეურნეობის წარმოებით და სამხედრო პოტენციალით. მუდმივ მზადყოფნაში ჰყავდა 150 კარგად შეიარაღებული და აღჭურვილი მებრძოლი და სამი ათ ფუთიანი ზარბაზანი. გაუქმდა XVIII საუკუნის ბოლოს. |
||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
||
უკანასკნელი რედაქცია 02:14, 29 იანვარი 2019-ის მდგომარეობით
საკოპალიანო — მცირე სამოურავო ისტორიული ლეჩხუმის ტეტიტორიაზე. ლეჩხუმის სათავადოს შემადგენელი ნაწილი. მოიცავდა დღევანდელი ლუხვანოს თემს (ქვედა ლუხვანო, ზედა ლუხვანო, ზარაგულა) და ქვედა ცაგერის თემის ნაწილს (ჭალისთავი). არსებობდა XV-XVIII სს ში. განადგებდა კოპალიანების საგავრეულო. ცენტრი ინაცვლებდა პოლიტიკური სიტუაციის შესაბამისად ლუხვანო-ზარაგულას შორის. გამორჩეული იყო მეურნეობის წარმოებით და სამხედრო პოტენციალით. მუდმივ მზადყოფნაში ჰყავდა 150 კარგად შეიარაღებული და აღჭურვილი მებრძოლი და სამი ათ ფუთიანი ზარბაზანი. გაუქმდა XVIII საუკუნის ბოლოს.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- დავით კოპალიანი, „ნარკვევები ლეჩხუმის წარსულიდან“, ქუთაისი, 2002 წელი.
- ემილ კოპალიანი, „კოპალიანები“, გვარის ისტორია, გამომცემლობა არტე, თბილისი 2017 წელი.
- საქართველოს ისტორია ოთხ ტომად. ტომი III, გამომცემლობა პალიტრა L, 2012 წელი.