არვიდ ბერნჰარდ ჰორნი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
Horn - ჰურნ. იხ. "უცხოური პირთა სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი", თბილისი, 1989
ხაზი 1: ხაზი 1:
{{მმ*|ჰორნი}}
{{მმ*|ჰორნი}}
[[ფაილი:Arvid Horn.jpg|მინიატიურა|არვიდ ბერნჰარდ ჰორნი]]
[[ფაილი:Arvid Horn.jpg|მინიატიურა|არვიდ ბერნჰარდ ჰორნი]]
'''არვიდ ბერნჰარდ ჰორნი''' ({{lang-sv|Arvid Bernhard Horn}}; დ. [[6 აპრილი]], [[1664]], [[ჰალიკო]], [[ფინეთი]] — გ. [[17 აპრილი]], [[1742]], [[ეკებიუჰოლმი]]) — შვედეთის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე. ჩრდილოეთის ომის (1700-1721) დროს მონაწილეობდა ნარვის ბრძოლაში (1700); 1704 წელს გენერალი; შვედეთის მეფის ემისარი პოლონეთში, ხელი შეუწყო პოლონეთში სტანისლავ I ლეშჩინსკის გამეფებას და ალტრანშტედტის ზავის 1706 წელს დადებას. 1709-1719 წლებში შვედეთის სამეფოს კანცლერი და სამეფოს საბჭოს პრეზიდენტი (1710-1715). ეწინააღმდეგებოდა კარლ XII-ის დაპყრობით პოლიტიკას, რის გამოც გადააყენეს. 1720-1738 წლებში ისევ კანცლერი იყო. ატარებდა მერკანტილისტურ პოლიტიკას.
'''არვიდ ბერნჰარდ ჰურნი''' ({{lang-sv|Arvid Bernhard Horn}}; დ. [[6 აპრილი]], [[1664]], [[ჰალიკო]], [[ფინეთი]] — გ. [[17 აპრილი]], [[1742]], [[ეკებიუჰოლმი]]) — შვედეთის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე. ჩრდილოეთის ომის (1700-1721) დროს მონაწილეობდა ნარვის ბრძოლაში (1700); 1704 წელს გენერალი; შვედეთის მეფის ემისარი პოლონეთში, ხელი შეუწყო პოლონეთში სტანისლავ I ლეშჩინსკის გამეფებას და ალტრანშტედტის ზავის 1706 წელს დადებას. 1709-1719 წლებში შვედეთის სამეფოს კანცლერი და სამეფოს საბჭოს პრეზიდენტი (1710-1715). ეწინააღმდეგებოდა კარლ XII-ის დაპყრობით პოლიტიკას, რის გამოც გადააყენეს. 1720-1738 წლებში ისევ კანცლერი იყო. ატარებდა მერკანტილისტურ პოლიტიკას.
{{commonscat|Arvid Horn}}
{{commonscat|Arvid Horn}}
==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==

14:54, 11 მარტი 2018-ის ვერსია

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ჰორნი.
არვიდ ბერნჰარდ ჰორნი

არვიდ ბერნჰარდ ჰურნი (შვედ. Arvid Bernhard Horn; დ. 6 აპრილი, 1664, ჰალიკო, ფინეთი — გ. 17 აპრილი, 1742, ეკებიუჰოლმი) — შვედეთის სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე. ჩრდილოეთის ომის (1700-1721) დროს მონაწილეობდა ნარვის ბრძოლაში (1700); 1704 წელს გენერალი; შვედეთის მეფის ემისარი პოლონეთში, ხელი შეუწყო პოლონეთში სტანისლავ I ლეშჩინსკის გამეფებას და ალტრანშტედტის ზავის 1706 წელს დადებას. 1709-1719 წლებში შვედეთის სამეფოს კანცლერი და სამეფოს საბჭოს პრეზიდენტი (1710-1715). ეწინააღმდეგებოდა კარლ XII-ის დაპყრობით პოლიტიკას, რის გამოც გადააყენეს. 1720-1738 წლებში ისევ კანცლერი იყო. ატარებდა მერკანტილისტურ პოლიტიკას.

ლიტერატურა