ბატონიშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ +ლიტერატურა |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ბატონიშვილი''', სიუზერენის შვილი [[ფეოდალიზმი|ფეოდალურ]] [[საქართველო]]ში, ძირითადად იხმარებოდა უმაღლესი სიუზერენის, მეფის, აგრეთვე მთავრის შვილების აღსანიშნავად. სხვა მებატონეთა შვილები იწოდებოდნენ [[თავადი|თავადიშვილებად]], [[აზნაური]]შვილებად, [[ერისთავი|ერისთვისშვილებად]] და ა. შ. ტერმინი „ბატონიშვილის“ წარმოქმნამდე და შემდეგ მის პარალელურად იხმარებოდა ტერმინი [[უფლისწული]]. ფეოდალურ საქართველოში ბატონიშვილს გამოყოფილი ჰქონდა მამული, რომელიც საბატონიშვილოდ, საუფლისწულოდ იწოდებოდა. [[რუსეთი|რუსეთთან]] საქართველოს შეერთების ([[1801]]) შემდეგ მათ რუსეთში მისცეს მამულები და ჯამაგირიც დაუნიშნეს. ამრიგად, მოისპო ქართული ფეოდალური საზოგადოების უმაღლესი ფენა ბატონიშვილებისა. XIX საუკუნეში ბატონიშვილებად იწოდებოდნენ საერთოდ ფეოდალების შვილები — თავადების და ზოგჯერ აზნაურებისაც კი. |
'''ბატონიშვილი''', სიუზერენის შვილი [[ფეოდალიზმი|ფეოდალურ]] [[საქართველო]]ში, ძირითადად იხმარებოდა უმაღლესი სიუზერენის, მეფის, აგრეთვე მთავრის შვილების აღსანიშნავად. სხვა მებატონეთა შვილები იწოდებოდნენ [[თავადი|თავადიშვილებად]], [[აზნაური]]შვილებად, [[ერისთავი|ერისთვისშვილებად]] და ა. შ. ტერმინი „ბატონიშვილის“ წარმოქმნამდე და შემდეგ მის პარალელურად იხმარებოდა ტერმინი [[უფლისწული]]. ფეოდალურ საქართველოში ბატონიშვილს გამოყოფილი ჰქონდა მამული, რომელიც საბატონიშვილოდ, საუფლისწულოდ იწოდებოდა. [[რუსეთი|რუსეთთან]] საქართველოს შეერთების ([[1801]]) შემდეგ მათ რუსეთში მისცეს მამულები და ჯამაგირიც დაუნიშნეს. ამრიგად, მოისპო ქართული ფეოდალური საზოგადოების უმაღლესი ფენა ბატონიშვილებისა. XIX საუკუნეში ბატონიშვილებად იწოდებოდნენ საერთოდ ფეოდალების შვილები — თავადების და ზოგჯერ აზნაურებისაც კი. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
*{{ქსე|2|229—230| |
*{{ქსე|2|229—230|ხანთაძე შ.}} |
||
[[კატეგორია:ფეოდალური საქართველო]] |
[[კატეგორია:ფეოდალური საქართველო]] |
||
14:36, 7 ივლისი 2011-ის ვერსია
ბატონიშვილი, სიუზერენის შვილი ფეოდალურ საქართველოში, ძირითადად იხმარებოდა უმაღლესი სიუზერენის, მეფის, აგრეთვე მთავრის შვილების აღსანიშნავად. სხვა მებატონეთა შვილები იწოდებოდნენ თავადიშვილებად, აზნაურიშვილებად, ერისთვისშვილებად და ა. შ. ტერმინი „ბატონიშვილის“ წარმოქმნამდე და შემდეგ მის პარალელურად იხმარებოდა ტერმინი უფლისწული. ფეოდალურ საქართველოში ბატონიშვილს გამოყოფილი ჰქონდა მამული, რომელიც საბატონიშვილოდ, საუფლისწულოდ იწოდებოდა. რუსეთთან საქართველოს შეერთების (1801) შემდეგ მათ რუსეთში მისცეს მამულები და ჯამაგირიც დაუნიშნეს. ამრიგად, მოისპო ქართული ფეოდალური საზოგადოების უმაღლესი ფენა ბატონიშვილებისა. XIX საუკუნეში ბატონიშვილებად იწოდებოდნენ საერთოდ ფეოდალების შვილები — თავადების და ზოგჯერ აზნაურებისაც კი.
ლიტერატურა
- ხანთაძე შ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 229—230.