პპშ-41
| პპშ-41 | |
|---|---|
 პპშ-41 დისკისებური მჭიდით | |
| ტიპი | პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი |
| წარმომავლობის ქვეყანა |
 საბჭოთა კავშირი |
| სამსახურის ისტორია | |
| შეიარაღებაშია |
1941–1960-იანები (საბჭოთა კავშირი) 1941–დღემდე (სხვადასხვა არარეგულარული ფორმირება) |
| წარმოების ისტორია | |
| კონსტრუქტორი | გეორგი შპაგინი |
| შექმნის თარიღი | 1941 |
| წარმოების პერიოდი | 1941–1947 |
| რაოდენობა | 6,000,000 |
| მახასიათებლები | |
| წონა | 3.63 მჭიდის გარეშე |
| სიგრძე | 843 |
| ლულის სიგრძე | 269 |
|
| |
| ვაზნა |
7.62×25მმ ტოკარევი 7.63×25მმ მაუზერი 9×19მმ პარაბელუმი |
| მუშაობის პრინციპი | უკუცემითი, ღია საკეტი |
| სროლის ტემპი | 700-900 ვაზნა/წუთი |
| ჭურვის/ტყვიის საწყისი სიჩქარე | 488 მ/წმ |
| დამიზნების მანძილი | 150 - 200 მ |
| დატენვის სისტემა |
71 ვაზნიანი დისკისებური მჭიდი 35 ვაზნიანი სტანდარტული მჭიდი |
| სამიზნეები | რკინის სამიზნე |
პპშ-41 (რუს. Пистоле́т-пулемёт Шпа́гина; „შპაგინის პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი“) — საბჭოთა პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი, შემუშავებული გეორგი შპაგინის მიერ, როგორც იაფი, საიმედო და პპშ-40-ის გამარტივებული ალტერნატივა. შემუშავდა 1941 წელს და იწარმოებოდა 1947 წლის ჩათვლით.
ზამთრის ომამდე საბჭოთა არმია პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევის შემუშავებას საჭიროდ არ მიიჩნევდა, თუმცა ფინელთა შეიარაღებაში არსებული ფინური წარმოების Suomi KP/-31 ტიპის პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი 71 ვაზნიანი დისკისებური მჭიდით ახლო მანძილზე ბრძოლებში იმდენად ეფექტური აღმოჩნდა საბჭოთა ჯარისკაცების წინააღმდეგ ტყეებსა და ქალაქის პირობებში, რომ საბჭოთა კავშირმა გადაწყვიტა, თვითონაც დაემზადებინა მსგავსი იარაღი. პპშ-40 სწორედ ფინური Suomi KP/-31-ის ბაზაზე შემუშავდა, თუმცა აღსანიშნავია, რომ საბჭოთა პპშ-40 და პპშ-41 მაინც ჩამოუვარდებოდა ფინურ Suomi KP/-31-ს სიზუსტეში.
პპშ-41 მჭიდიანი, სროლის რეჟიმის გადამრთველიანი პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევია, რომელიც იყენებს დისკისებურ (71 ვაზნის ტევადობით) ან სტანდარტულ გრძელ მჭიდს (35 ვაზნის ტევადობით), ისვრის 7.62×25მმ ტოკარევის პისტოლეტის ვაზნას.
მაღალი საცეცხლე სიხშირისა (700-900 ვაზნა წუთში) და გამძლეობის გამო პპშ-41 სამხედროებში ძლიერ დაფასებული იარაღი იყო.
პპშ-41 აქტიურად გამოიყენებოდა მეორე მსოფლიო ომსა და კორეის ომში, ამიტომ ხშირად გვხვდება სოციალისტური ბლოკის ქვეყნებში წითელი არმიისთვის მიძღვნილ მონუმენტებში, რომლებშიც საბჭოთა ჯარისკაცების ძეგლებს ის ხშირად უჭირავთ.[1] მეორე მსოფლიო ომში პპშ-41 საბჭოთა არმიის ერთ-ერთი ძირითადი ქვეითთა იარაღი იყო, რა დროსაც დაახლოებით ექვსი მილიონი ეგზემპლარი დამზადდა, რაც მას აქცევს ყველაზე დიდი რაოდენობით გამოშვებულ პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევად ომის პერიოდში.
გერმანულმა არმიამ ომის საწყის პერიოდში დიდი რაოდენობით პპშ-41 ჩაიგდო ხელში, რომლებიც მათ გადააკეთეს პისტოლეტის გერმანულ კალიბრზე — 9×19მმ პარაბულმზე, ხოლო იმ პპშ-41-ებისთვის, რომელთა გადაკეთება არ მოხდა, გერმანიამ 7.63×25მმ მაუზერის ვაზნების გამოყენება დაიწყო, რომელიც კალიბრით ტოკარევის ვაზნის იდენტური იყო, თუმცა შედარებით ნაკლები ძალა ჰქონდა. გადაკეთებულ ვარიანტებს ასევე დაუყენეს ადაპტორი, რომელიც საშუალებას იძლეოდა, მასში MP 40-ის მჭიდები დაყენებულიყო. ნაალაფარი პპშ-41-ების გამოყენების ინსტრუქციები იბეჭდებოდა და გერმანელ ჯარისკაცებს ურიგდებოდათ.
პპშ-41-ის ლიცენზირებული ჩინური ვარიანტი Type 50 ასევე გამოიყენებოდა ვიეტნამის ომში ვიეტ კონგის მებრძოლების მიერ. პპშ-41 დღემდე გამოიყენება სხვადასხვა არარეგულარული სამხედრო ფორმირების მიერ მსოფლიოს მასშტაბით.[2]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- McNab, Chris (20 May 2014). Soviet Submachine Guns of World War II: PPD-40, PPSh-41 and PPS. Weapon 33. Osprey Publishing.
- Hogg, Ian (2000). Jane's Guns Recognition Guide Second Edition. Glasgow: Janes.