შინაარსზე გადასვლა

L-29 დელფინი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
Georgian Aero L-29 Delfin

L-29 დელფინი (Aero L-29 Delfín) — რეაქტიული სასწავლო თვითმფრინავი, რომელიც შეიქმნა ჩეხოსლოვაკიური კომპანიის Aero Vodochody-ის მიერ 1950-იანი წლების ბოლოს და 1960-იანი წლების დასაწყისში. იგი რამდენიმე ათეული წლის განმავლობაში გახდა ვარშავის პაქტის ქვეყნების მთავარი სასწავლო თვითმფრინავი.

განვითარებისა და ექსპლუატაციის ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პროექტირება და პირველი ფრენა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • განვითარების დასაწყისი: L-29-ის პროექტირება დაიწყო 1955 წელს ჩეხოსლოვაკიაში Aero Vodochody-ში.
  • პირველი ფრენა: პირველმა პროტოტიპმა ფრენა შეასრულა 1959 წლის 5 აპრილს.
  • გამოშვება: თვითმფრინავი ექსპლუატაციაში შევიდა 1961 წელს წარმატებული ტესტირების შემდეგ.

კონსტრუქცია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ფიუზელაჟი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • მასალები: ფიუზელაჟი დამზადებულია ალუმინის შენადნობებისგან კომპოზიტური მასალების ნაწილობრივი გამოყენებით.
  • კაბინა: ორმაგი კაბინეტი პილოტის ტანდემური პოზიციით. განდევნილი სავარძლები უზრუნველყოფს უსაფრთხოებას საგანგებო სიტუაციებში.
  • აღჭურვილობა: კაბინა აღჭურვილია პილოტების მომზადებისთვის საჭირო სანავიგაციო და საფრენი აღჭურვილობით.

ფრთა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • კონფიგურაცია: შუა ფრთა, რაც ხელს უწყობს კარგ აეროდინამიკას და ფრენის სტაბილურობას.
  • კონსტრუქცია: ფრთის კონსტრუქცია შედგება ორი შპრიცისა და ნეკნისაგან, დაფარული ალუმინის ფურცლებით.

კუდი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ტიპი: T-კუდი. ჰორიზონტალური სტაბილიზატორი მდებარეობს კილის ზედა ნაწილში.

ძრავის სისტემა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ძრავი: ერთი M-701 ტურბორეაქტიული ძრავა, დამზადებულია ჩეხოსლოვაკიაში.
  • გაწევა: ძრავის მაქსიმალური გაწევა არის დაახლოებით 8.7 kN (890 kgf).
  • განთავსება: ძრავა დამონტაჟებულია უკანა ფიუზელაჟში.

ფრენის მახასიათებლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • მაქსიმალური სიჩქარე: დაახლოებით 820 კმ/სთ.
  • მაქსიმალური ფრენის სიმაღლე: 11000 მეტრამდე.
  • ფრენის დიაპაზონი: დაახლოებით 900 კმ მაქსიმალური დატვირთვით.
  • აფრენის სიჩქარე: დაახლოებით 14 მ/წმ.

იარაღი და აღჭურვილობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • შეიარაღება: საბრძოლო ვერსიაში თვითმფრინავი შეიძლება აღიჭურვოს ორი 7,62 მმ ტყვიამფრქვევით და უმართავი რაკეტებისა და ბომბების საკიდებით.
  • აღჭურვილობა: მოიცავს სასწავლო სისტემებს თვითმფრინავის მართვისა და სანავიგაციო აღჭურვილობის მომზადებისთვის.

ექსპლუატაცია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • მომხმარებლები: L-29-ის ძირითადი მომხმარებლები იყვნენ ვარშავის პაქტის ქვეყნები, მათ შორის საბჭოთა კავშირი, ჩეხოსლოვაკია, პოლონეთი, გერმანია (გდრ) და სხვა. თვითმფრინავი ასევე მოქმედებდა აფრიკისა და აზიის სხვადასხვა ქვეყანაში.
  • წარმოება: სულ წარმოებული იქნა დაახლოებით 3500 L-29 თვითმფრინავი.

Დადებითი და უარყოფითი მხარეები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

უპირატესობები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • საიმედოობა: L-29 განთქმული იყო საიმედოობითა და მოვლის სიმარტივით.
  • ტრენინგი: კარგად შეეფერება პილოტების მომზადებას მისი სტაბილური ფრენის მახასიათებლების გამო.
  • ეკონომიკური: ეკონომიური მუშაობისთვის იმ დროის სხვა რეაქტიულ ტრენაჟორებთან შედარებით.

ხარვეზები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • შეზღუდული საბრძოლო ეფექტურობა: მიუხედავად მისი შეიარაღების შესაძლებლობებისა, L-29 არ იყო განკუთვნილი სრული საბრძოლო გამოყენებისთვის.
  • მოძველება: დროთა განმავლობაში მოძველდა უფრო თანამედროვე სასწავლო თვითმფრინავებთან შედარებით.

L-29 „დელფინმა“ მნიშვნელოვანი კვალი დატოვა ავიაციის ისტორიაში, გახდა მნიშვნელოვანი ეტაპი მფრინავების მომზადებისას მრავალი ქვეყნისთვის.