ჰელვეტები

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
რომის პროვინცია მაქსიმუმ სეკვანორუმის რუკა, (300 წელს), რომელიც მოიცავდა ჰელვეტების, სეკვანების და სხვა პატარა ტომების მიწებს.[1]
გალიას რუკა I საუკუნეში.

ჰელვეტებიკელტური ტომი ან ტომური კონფედერაცია[2], რომელთაც დაახლოებით ქრისტეს შობამდე I საუკუნისთვის, რომაულ ხანაში შვეიცარიის ზეგანის უმეტესი ნაწილი ეკავათ. იულიუს კეისრის მიხედვით ჰელვეტები დაყოფილი იყო 4 პაგიდ, რომელთაგანაც ის მხოლოდ ვერბიგენის და ტიგურინის ასახელებს.[3] პოსიდონის პერიოდში მოხსენებულია ტიგურინი და ტოიგენოი (ბერძ. Τωυγενοί).[4] ისინი გალიის ომზე ჩანაწერებში მნიშვნელოვან ადგილს იკავებენ , სადაც მათი სამხრეთ დასავლეთ გალიაში მიგრაციის წარუმატებელი მცდელობა (ძვ. წ. აღ. 58) იქცა კეისრის მიერ გალიის დაპყრობის კატალიზატორად.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Andres Furger-Gunti: Die Helvetier: Kulturgeschichte eines Keltenvolkes. Neue Zürcher Zeitung, Zürich 1984. ISBN 3-85823-071-5
  • Alexander Held: Die Helvetier. Verlag Neue Zürcher Zeitung, Zürich 1984.
  • Felix Müller / Geneviève Lüscher: Die Kelten in der Schweiz. Theiss, Stuttgart 2004. ISBN 3-8062-1759-9.
  • Felix Staehelin: Die Schweiz in Römischer Zeit. 3., neu bearb. und erw. Aufl. Schwabe, Basel 1948
  • Gerold Walser: Bellum Helveticum: Studien zum Beginn der Caesarischen Eroberung von Gallien. (Historia. Einzelschriften 118). Steiner, Stuttgart 1998. ISBN 3-515-07248-9
  • SPM IV Eisenzeit - Age du Fer - Età del Ferro, Basel 1999. ISBN 3-908006-53-8.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Butler, Samuel; Rhys, Ernest (1907). „Map 4, Gallia“, The Atlas of Ancient and Classical Geography, Everyman. London; New York: J.M. Dent; E.P. Dutton. 
  2. Freeman, Philip. რედ. John T. Koch: Celtic Culture: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO, გვ. 901. ISBN 1-85109-440-7. 
  3. Bell.Gall. 1.27 and 1.12, respectively
  4. Strabo 4.1.8, 7.2.2.