ხანტი-მანსიისკი
| ქალაქი | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
ხანტი-მანსიისკი Ханты-Мансийск | |||||
 ქრისტეს აღდგომის ტაძარი | |||||
| |||||
| ქვეყანა |
 რუსეთი | ||||
| ფედერაციის სუბიექტი | ხანტი-მანსის ავტონომიური ოკრუგი | ||||
| კოორდინატები | 61°00′00″ ჩ. გ. 69°01′00″ ა. გ. / 61.00000° ჩ. გ. 69.01667° ა. გ. | ||||
| დაარსდა | 1582 | ||||
| ადრეული სახელები | ოსტიაკო-ვოგულსკი | ||||
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1950 | ||||
| ფართობი | 337,76 კმ² | ||||
| ცენტრის სიმაღლე | 50 მეტრი | ||||
| მოსახლეობა | 67,8 ათასი კაცი (2008) | ||||
| სასაათო სარტყელი | UTC+5, ზაფხულში UTC+6 | ||||
| სატელეფონო კოდი | +7 34671 | ||||
| საფოსტო ინდექსი | 628000 | ||||
| ოფიციალური საიტი | admhmansy.ru | ||||
  | |||||
ხანტი-მანსიისკი (რუს. Ханты-Мансийск) (1940-მდე ოსტიაკო-ვოგულსკი) — ქალაქი (1980 წლიდან), რუსეთის ხანტი-მანსის ავტონომიური ოკრუგის ცენტრი. მდებარეობს მდინარე ირტიშის ნაპირზე. სამდინარო ნავსადგური. დაარსდა 1930 წელს როგორც მუშათა დაბა 3 კმ-ზე სოფელ სამაროვოდან, რომელიც ცნობილი იყო 1582 წლიდან. 1950 წელს მან მიიღო ქალაქის სტატუსი და მის შემადგენლობაში შევიდა სოფელი სამაროვო - სამაროვოს რაიონული ცენტრი. 1992 წლიდან ქალაქს აქვს ავტონომიური ოკრუგის ცენტრის სტატუსი.
მრეწველობის მთავარი დარგია თევზის მრეწველობა. არის თევზსაკონსერვო კომბინატი, გაერთიანება „ხანტიმანსიისკლესი“. მეფრინველეობის ფაბრიკა, სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის საცდელი სადგური. პედაგოგიური და სამედიცინო სასწავლებლები, მხარეთმცოდნეობის მუზეუმი.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 432.
|
ეს არის სტატიის ან სექციის ესკიზი. თქვენ შეგიძლიათ შეავსოთ იგი. |