სპარსეთის შვიდი დიდი სახლი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

სპარსეთის შვიდი დიდი ოჯახი (სახლი) ასევე ირანის შვიდი დიდი სახლი [1] (ასევე ხშირად გამოიყენება - სპარსეთის შვიდი გვარი ) - შვიდი სპარსული ფეოდალური არისტოკრატული ოჯახი, რომლებიც აღზევდნენ არშაკიდების დროს.

არშაკიდური პერიოდის წყაროებში შვიდი სახლიდან მხოლოდ ორი - სურენისა და კარენის (კარენის) სახლია მოხსენიებული. დანარჩენი ხუთი ოჯახის ბედი ცუდად არის მიკვლეული, თუმცა ცნობილია, რომ ზოგიერთი მათგანი, განსაკუთრებით მიჰრანის ოჯახი, ხშირად ეწინააღმდეგებოდა სასანიდებს და ცდილობდა ტახტზე არშაკიდების დინასტიის აღდგენას, (მაგალითად, ბაჰრამ ჩუბინის დროს). ასევე ცნობილია, რომ სოხაის სახლი არშაკიდების (სავარაუდოდ, ფრაატ II-ის დროს) დროსაც კი შეწყდა და შაჰინშებმა თავიანთი ტიტული და ქონება გადასცეს თურანელ ნათესავებს - სპენდიადებს. არშაკიდების დაცემის შემდეგ, რაც შედეგი იყო არა მხოლოდ სასანი არდაშირის აჯანყების, არამედ სპარსეთის ოჯახების უარის თქმაზე თავად არშაკიდების მხარდაჭერაზე, ამ დინასტიის მეფეების უუნარობის გამო, რომ აღედგინათ წესრიგი მაინც. სპარსეთის სამეფოში მხოლოდ სამმა ოჯახმა შეინარჩუნა თავისი პოზიცია სასანურ ირანში და მეზობელ ქვეყნებში, თუმცა მრავალი თვალსაზრისით გახდა თავად სასანიდების მხარდაჭერებიც. სურენის ოჯახი, რომელიც გახდა სასანიდების ხერხემალი ირანში, მიჰრანების ოჯახი კავკასიის ალბანეთში, კარენის ოჯახი სომხეთში.

შვიდი სახლი, ისევე როგორც მათი შესაბამისი ძირითადი სამფლობელოები, შემდეგია:

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Pourshariati 2008.