ნიკელის ქლორიდი
| ნიკელის ქლორიდი | |
 | |
6forFeCoNi.png) | |
| ზოგადი | |
|---|---|
| სისტემური სახელწოდება | ნიკელ(II)ის ქლორიდი |
| ტრადიციული სახელწოდება | ნიკელის ქლორიდი |
| ქიმიური ფორმულა | NiCl2 |
| მოლური მასა | 129.5994 237.69(ჰექსაჰიდრატი) გ/მოლი |
| ფიზიკური თვისებები | |
| სიმკვრივე | 3.55 1.92(ჰექსაჰიდრატი) გ/სმ³ |
| თერმული თვისებები | |
| დნობის ტემპერატურა | 1,001 140(ჰექსაჰიდრატი) °C |
| NFPA 704 |
 0
3
0
|
ნიკელის ქლორიდი — ქიმიური ნივთიერება ფორმულით NiCl2. ანჰიდრიტ მარილს აქვს ყვითელი ფერი, ხოლო ჰექსაჰიდრატი NiCl2·6H2O არის მწვანე. ნაერთი გამოიყენება მრავალ ქიმიურ სინთეზში. დადასტურებულია, რომ აქვს კანცეროგენული თვისებები.[1]
პროდუქცია და სინთეზი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
იმისათვის რომ ჰიდრატი მარილი გადავიდეს ანჰიდრიტში, ამისათვის მხოლოდ გახურება არ კმარა, ვინაიდან 66-133 °C-ზე მიიღება ნიკელის ქლორიდის დიჰიდრატი. ანჰიდრიტის მისაღებად იყენებენ თიონილის ქლორიდს. რეაქციის პროდუქტებია ნიკელის ქლორიდი გოგირდის დიოქსიდი და ქლორწყალბადის აირი:
დეჰიდრატაციისას მარილის შეფერილობა მწვანედან ყვითელში გადადის.[2]
სხვა გზით მისი მიღება შესაძლებელია სუფთა პროდუქტი ჰექსაამინონიკელის ქლორიდისგან, რომელიც იშლება გახურებისას:[3]
![{\displaystyle {\ce {{\overset {hexammine \atop nickel~chloride}{[Ni(NH3)6]Cl2}}->[175-200^{\circ }{\ce {C}}]NiCl2{}+6NH3}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/196a5da2ce2ec8243534e7bf366995ac5327d0a4)
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Grimsrud, Tom K; Andersen, Aage (2010). „Evidence of carcinogenicity in humans of water-soluble nickel salts“. Journal of Occupational Medicine and Toxicology. 5 (1): 7. doi:10.1186/1745-6673-5-7. PMC 2868037. PMID 20377901.
- ↑ Pray, A. P.; Tyree, S. Y.; Martin, Dean F.; Cook, James R. (1990). Anhydrous Metal Chlorides, გვ. 321–2. DOI:10.1002/9780470132593.ch80. ISBN 9780470132593.
- ↑ Karyakin, Yu.V. (1947). Pure chemicals. Manual for laboratory preparation of inorganic substances, Moscow, Leningrad "State Scientific Technical Publishing of Chemical Literature" (Russian), გვ. 416.