მჭექარები
| მჭექარები | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||
| |||||||||||||
| ლათინური სახელი | |||||||||||||
| Brachininae | |||||||||||||
| |||||||||||||
მჭექარები (ლათ. Brachininae), ხოჭოების ქვეოჯახი ბზუალა ხოჭოების ოჯახისა. მათი სხეულის სიგრძე 1 სმ აღწევს. ცნობილია მჭექარების 447 სახეობა. ყოფილ სსრკ-ის ტერიტორიაზე 97 სახეობაა გავრცელებული. აქ ჩვეულებრივი სახეობაა. თავდაცვისას მჭექარები სხეულის უკანა ბოლოდან აფრქვევენ განსაკუთრებულ ჯირკვლებში გამომუშავებულ მწვავე სითხეს, რომელიც ჰაერთან შეხებისას ხმამაღლა ფეთქდება და უსიამოვნო სუნის ორთქლად გარდაიქმნება. მჭექარების მატლები ხოჭოების ჭუპრებზე პარაზიტობენ.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქსე, ტ. 7, გვ. 269, თბ., 1984
