მოთამაშე (რომანი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
„მოთამაშე“
Игрок

პირველი გამოცემის სათაური გვერდი. გაითვალისწინეთ არქაული მართლწერა ИГРОКЪ
ავტორი ფიოდორ დოსტოევსკი
ქვეყანა რუსეთი
ენა რუსული
ჟანრი ნოველა
გამოცემის თარიღი 1866
მედია ბეჭვდითი (სქელ და თხელ ყდიანი)
oclc არ აქვს
წინამორბედი დანაშაული და სასჯელი
მომდევნო იდიოტი

„მოთამაშე“ (რუს. Игрокъ, თანამედროვე მართლწერა Игрок) — ფიოდორ დოსტოევსკის რომანი ახალგაზრდა კერძო მასწავლებლის შესახებ, რომელიც დასაქმებულია ყოფილი მდიდარი რუსი გენერლის ოჯახში. რომანი ასახავს თავად დოსტოევსკის დამოკიდებულებას რულეტზე, რაც მრავალმხრივი ინსპირაცია იყო წიგნისთვის: დოსტოევსკიმ დაასრულა რომანი 1866 წელს მოკლე ვადაში, რათა გადაეხადა აზარტული თამაშის მიერ დაგროვებული ვალი.[1]

ინსპირაცია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

„მოთამაშე“ ეხებოდა საკითხს, რომელსაც თავად ფიოდორ დოსტოევსკი იცნობდა: აზარტული თამაშები. ფიოდორ დოსტოევსკიმ პირველად ითამაშა 1863 წელს ვისბადენის მაგიდაზე.[2] იმ დროიდან 1871 წლამდე, როდესაც აზარტული თამაშებისადმი მისი გატაცება ჩაცხრა, ის ხშირად თამაშობდა ბადე-ბადენში, ჰომბურგსა და საქსონ-ლე-ბეინსიში, ხშირად იწყებოდა მცირე თანხის მოგებით და ბოლოს ბევრად მეტს კარგავდა.[2] ის პირველად ახსენებს თავის ინტერესს აზარტული თამაშებით 1863 წლის 1 სექტემბერს წერილში, რომელიც გაუგზავნა მისი პირველი ცოლის დას, სადაც აღწერილია მისი საწყისი წარმატება:

ვიკიციტატა
„გთხოვ, არ იფიქრო, რომ არ წაგების გამო სიხარულს ვაჩვენებ, რომ მე ვფლობ საიდუმლოს, როგორ მოვიგო წაგების ნაცვლად. მე ნამდვილად ვიცი საიდუმლო - ეს არის საშინლად სულელური და მარტივი, უბრალოდ საკუთარი თავი მუდმივი კონტროლის ქვეშ გყავდეს და არასოდეს აღელდე, მიუხედავად იმისა, თუ როგორ იცვლება თამაში. სულ ეს არის - თქვენ უბრალოდ ვერ წააგებთ ამ გზით და აუცილებლად მოიგებთ“

ერთ კვირაში მან დაკარგა მოგებული თანხა და იძულებული გახდა ოჯახს ფული ეთხოვა. მან 1863 წლის 8 სექტემბერს მისწერა მის ძმას მიხაილს:თარგი:R

ვიკიციტატა
„და მე მჯეროდა ჩემი სისტემის... მეოთხედ საათში მოვიგე 600 ფრანკი. ამან მადა ამიმაღლა. უცებ წაგება დავიწყე, თავი ვეღარ შევიკავე და ყველაფერი დავკარგე. ამის შემდეგ მე... ავიღე ჩემი ბოლო ფული და წავედი სათამაშოდ... ამ უჩვეულო ბედმა გამიტაცა და 35-ვე ნაპოლეონი გავრისკე და ყველა დავკარგე. მე მქონდა დარჩენილი 6 ოქრო ნაპოლეონი, რათა გადამეხადა მემამულე და მგზავრობა. ჟენევაში მე დავალობმარდე ჩემი საათი.“

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. The Gambler by Fyodor Dostoevsky. Search, Read, Study, Discuss.. online-literature.com. ციტირების თარიღი: 30 September 2010
  2. 2.0 2.1 See Introduction by Malcom Jones in Dostoevsky, Fyodor (1992). Notes from the Underground and The Gambler, 1st, Oxford University Press. ISBN 9780192827197.