ლუბომირ ივანოვიჩი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ლუბომირ ივანოვიჩი
დაიბადა 24 თებერვალი, 1882(1882-02-24)[1]
დაბადების ადგილი ბელგრადი[2]
გარდაიცვალა 23 ნოემბერი, 1945(1945-11-23)[1] (63 წლის)
გარდაცვალების ადგილი ბელგრადი[2]
ხელმოწერა

ლუბომირ „ლუბა“ ივანოვიჩი დ. 24 თებერვალი, 1882, ბელგრადი, სერბეთის სამეფო — გ. 23 ნოემბერი, 1945, ბელგრადი, იუგოსლავიის სამეფო ) — სერბი გრავიორი და მხატვარი, სერბეთის სამეფო აკადემიის წევრი. ერთ-ერთი პირველი სერბი იმპრესიონისტი. [3]

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლუბომირ ივანოვიჩი სწავლობდა კირილ კუტლიკის სერბეთის ხატვის სკოლაში, შემდეგ კი ბეტა ვუკანოვიჩისა და რისტო ვუკანოვიჩის დეკორატიული და გამოყენებითი ხელოვნების სკოლაში ბელგრადში (1899–1905). ახალგაზრდა მხატვარმა თავისი ნამუშევრები პირველად 1904 წელს გამოფინა იუგოსლავიის პირველ ხელოვნების გამოფენაზე. [4]

1905 წელს იგი გაემგზავრა მიუნხენში და ჩაირიცხა ანტონ აზბეს კერძო სამხატვრო სკოლასა და აკადემიაში [3] (1905-1909) .[4]

სწავლის დასრულების შემდეგ ლუბომირ ივანოვიჩი სამშობლოში დაბრუნდა და გიმნაზიაში მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა.

პირველი მსოფლიო ომის დროს ივანოვიჩი საავადმყოფოს სანიტარი იყო. ამ პერიოდში მან მოახერხა რამდენიმე ნამუშევრის შექმნა: 1915 წელს ნახატი სახელწოდებით "Running" (გარბენი), სადაც აღბეჭდილია ჯარის უკანდახევის მომენტი და იმავე პერიოდის — „დაღუპული ჯარისკაცი“ [5] .

ლუბომირ ივანოვიჩის ძეგლი

ომის შემდეგ ლუბომირ ივანოვიჩი გახდა ბელგრადის ხელოვნებისა და ხელოსნობის სკოლის ხატვის პროფესორი.

ლუბომირ ივანოვიჩი იყო ბელგრადის მხატვართა ასოციაციის (1919) ერთ-ერთი დამფუძნებელი და ხელოვნების ასოციაცია „ლადას“ წევრი. [4] 1922 წელს გახდა სერბეთის სამეფო აკადემიის (მოგვიანებით სერბეთის მეცნიერებათა და ხელოვნების აკადემიის) წევრი. [5]

მეგობარ ვასა პომორისაკთან ერთად მოგზაურობისას შექმნა მთელი რიგი ნახატები, რომლებიც შემდგომში გამოქვეყნდა რამდენიმე სპეციალურად გამოშვებულ ალბომში. [5]

1940-1945 წლებში იყო ბელგრადის სახვითი ხელოვნების აკადემიის გრაფიკისა და გრავიურის პროფესორი. [4]

ლუბომირ ივანოვიჩის ნამუშევრების ნახვა შესაძლებელია მთელი ქვეყნის სამხატვრო გალერეებსა და მუზეუმებში. მხატვრის ზოგიერთი ნამუშევარი ინახება მილან იოვანოვიჩ სტოიმიროვიჩის კოლექციაში. [3]

მხატვრის ნამუშევრები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Женщина в интерьере, 1916 г.
    ქალი ინტერიერში, 1916 წ
  • Соко Баня, 1930 г.
    სოკო ბანია, 1930 წ
  • Женщина в шляпе
    ქალი ქუდით
  • Портал Любостинье (Ljubostinje), чертёж
    პორტალი Ljubostinje, ჩანახატი
  • Белая церковь, 1937
    თეთრი ეკლესია, 1937 წ
  • Голова, 1920-1922
    თავი, 1920-1922 წწ
  • Портрет молодого человека, 1940 г.
    ახალგაზრდა კაცის პორტრეტი 1940 წ
  • Мотив из Южной Сербии, 1936 г.
    მოტივი სამხრეთ სერბეთიდან, 1936 წ
  • Три фигуры
    სამი ფიგურა
  • Древо-графика
    ხის გრაფიკა
  • Старые дома, чертёж, 1938 г.
    ძველი სახლები, ჩანახატი, 1938 წ
  • Интерьер монастырской церкви, чертёж, 1938 г.
    მონასტრის ეკლესიის ინტერიერი, 1938 წ.
  • Мотив из Кратово, 1939 г.
    მოტივი კრატოვიდან, 1939 წ
  • Мотив из Битола (Теке), 1927 г.
    მოტივი ბითოლიდან (თეკე), 1927 წ
  • Мотив из Охрид, 1927 г.
    მოტივი ოჰრიდან, 1927 წ

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ 1.0 1.1 http://en.isabart.org/person/86131
  2. ↑ 2.0 2.1 Catalog of the German National Library
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 Любомир Иванович — Ljubomir Ivanović. ციტირების თარიღი: 2023-04-21
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Выставка рисунков и гравюр Любомира Ивановича в Сане. ციტირების თარიღი: 2023-04-21
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Любомир Иванович — Ljubomir Ivanović. ციტირების თარიღი: 2023-04-21
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ლუბომირ_ივანოვიჩი&oldid=4656881“-დან