იაკობ სურიცი
იაკობ ზახარის ძე სურიცი (რუს. Яков Захарович Суриц დ. 1882 — გ. 1952) — საბჭოთა დიპლომატი.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1902 წელს ერთვება რევოლუციურ საქმიანობაში. 1903 წლიდან რსდმპ წევრია. 1907 წელს აპატიმრებენ და ასახლებენ ტობოლსკის გუბერნიაში, საიდანაც ბრუნდება 1910 წელს. 1917 წლიდან ბოლშევიკია. სწავლობდა ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის სახელმწიფო-საზოგადოებრივ განყოფილებაზე. ბერლინის უნივერსიტეტში ისმენდა ლექციებს სახელმწიფო სამართალში. ოქტომბრის რევოლუციის შემდეგ ბრუნდება რუსეთში და იწყებს პარტიულ და დიპლომატიურ მოღვაწეობას. 1918-47 წლებში იყო რსფსრ-ს, შემდეგ კი საბჭოთა კავშირის სრულუფლებიანი ელჩი დანიაში, ნორვეგიაში, ავღანეთში, თურქეთში, გერმანიაში, საფრანგეთში, ბრაზილიაში, ერთა ლიგაში. 1940 წლის 19 მარტს საფრანგეთის მთავრობამ გამოაცხადა „პერსონა ნონ-გრატად“. 1948 წლიდან პენსიაშია. გარდაიცვალა 1952 წელს. დაკრძალულია მოსკოვში.