დელტა (ასო)
|
| |||
| ბერძნული ანბანი | |||
|---|---|---|---|
| Α α | ალფა | Ν ν | ნიუ |
| Β β | ბეტა | Ξ ξ | ქსი |
| Γ γ | გამა | Ο ο | ომიკრონი |
| Δ δ | დელტა | Π π | პი |
| Ε ε | ეფსილონი | Ρ ρ | რო |
| Ζ ζ | ძეტა | Σ σ | სიგმა |
| Η η | ეტა | Τ τ | ტაუ |
| Θ θ | თეტა | Υ υ | იფსილონი |
| Ι ι | იოტა | Φ φ | ფი |
| Κ κ | კაპა | Χ χ | ხი |
| Λ λ | ლამბდა | Ψ ψ | ფსი |
| Μ μ | მიუ | Ω ω | ომეგა |
| არქაული ასოები და სხვ. | |||
|
დიგამა | 
|
შო |
|
სტიგმა | 
|
ქოპა |
|
ჰეტა | 
|
სამპი |
|
სანი | ||
| დიაკრიტიკული ნიშნები | |||
დელტა (ბერძ. δέλτα; მთავრული: Δ, ნუსხური: δ) — ბერძნული ანბანის მეოთხე ასო. რიცხვთა ანბანური ჩაწერის ბერძნულ სისტემაში შეესაბამება რიცხვითი მნიშვნელობა — 4. მომდინარეობს ფინიკიური ასოდან 
— დალეთ, რომელიც ”კარს” ან ”კარავში შესასვლელს” აღნიშნავდა. ასოდან „დელტა“ მოგვიანებით წარმოიშვა ლათინური ასო D და კირილური ასო Д.
