ბაჰადირი და სონა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
„ბაჰადირი და სონა“
აზერ. Bahadır və Sona

ავტორი ნარიმან ნარიმანოვი
ქვეყანა აზერბაიჯანის დროშა აზერბაიჯანი
ენა აზერბაიჯანული
ჟანრი რომანი
გამოცემის თარიღი 1896

ბაჰადირი და სონა (აზერ. Bahadır və Sona) — 1896-1898 წლებში დაწერილი,[1] აზერბაიჯანელი მწერლის ნარიმან ნარიმანოვის პატარა რომანი, რომელიც მოგვითხრობს ეთნიკურად აზერბაიჯანელი ბაჰადირისა და ეთნიკურად სომეხი სონას ტრაგიკულ სიყვარულს.[1]

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1896 წლის 31 იანვარს (12 თებერვალს), ნარიმანოვმა მიმართა კავკასიის ცენზურის კომიტეტს თხოვნით, რომ გამოეცა წიგნი აზერბაიჯანულ ენაზე.[2] იმავე წლის მაისის თვეში, ბაქოში გამოიცა „ბაჰადირი და სონა“-ს რომანის პირველი ნაწილი. ამავე დროს, წიგნის სომხურენოვანი თარგმანი გამოვიდა თბილისურ ჟურნალ „მურჩ“-ში (ჩაქუჩი).[2] სომეხი მწერალი ვრტანეს პაპაზიანი თარგმნის წინასიტყვაობაში წერდა, რომ „ნარიმანოვი — პუბლიცისტი, მწერალი, ადამიანი შესანიშნავი მიზნებით და ენერგიით, რომელიც დაიფიცა თავისი თავი მიეძღვნა თავისი ხალხის განათლებას“.[3]

1899 წლის იანვარში, ბაქოში წიგნის მეორე ნაწილი გამოიცა, ხოლო 1914 წლის 21 სექტემბერს (4 ოქტომბერს), ნარიმანოვი ამთავრებს მუშაობას პიესაზე „ბაჰადირი და სონა“.[2] 1915 წლის 24 ნოემბერს (4 ოქტომბერს), ნარიმანოვი შემახაში დადგა პიესა. 1915 წლის 24 ნოემბერს (7 დეკემბერს), ნარიმანოვმა მიმართა კავკასიის ცენზურის კომიტეტს თხოვნით, რომ დაედგა „ბაჰადირი და სონა“-ს პიესა. იმავე წლის 18 დეკემბერს (31 დეკემბერს), კომიტეტმა თანხმობა მისცა.[2]

კრიტიკის მიმოხილვა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურული კრიტიკოსი მამედ არიფი აღნიშნავდა, რომ ამ რომანში ნარიმანოვმა პირველად აზერბაიჯანულ პროზაში გამოავლინა ნაციონალისტური ცრურწმენა, როგორც ახალგაზრდა ადამიანების ტრაგედიის მიზეზი, რომლებსაც ერთმანეთი გულწრფელად შეუყვარდათ, თუმცა დაღუპულებს „ხელოვნურად შექმნილი ბარიერების“ გამო.[1]

დიდი საბჭოთა ენციკლოპედიის მიხედვით, რომანში „ბაჰადირი და სონა“, ნარიმანოვმა აჩვენა თუ როგორ „ხელოვნურად გაჟღენთილმა ეროვნულმა სიძულვილმა, ხელს უშლიდა აზერბაიჯანელი და სომეხი ხალხის მეგობრობას“.[4]

ოპერა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1961 წელს, აზერბაიჯანელმა კომპოზიტორმა სულეიმან ალასკაროვმა შექმნა ოპერა „ბაჰადირი და სონა“. ლიბრეტისტები: შიხალი ყურბანოვი და აფრასიაბ ბადალბეილი გადაამუშავეს რომანი საოპერო მოთხოვნების შესაბამისად. მაგალითად, შეიტანეს სცენა განჯელი მდიდრის სახლში, რომელიც ახასიათებს „მაღალი საზოგადოების“ მანერებს.[5]

მსგავსი ნაწარმოებები ლიტერატურაში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 1.2 Мамед Ариф. Избранное в двух томах, ტ. 1, ბაქო: Азербайджанское государственное издательство, 1972. — გვ. 285.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Нариманов 1988.
  3. Нариман Нариманов. Материалы любительских торжеств, посвящённых 100-летию со дня рождения, ბაქო: Азернешр, 1974. — გვ. 74. 47 გვ.
  4. Нариманов // დიდი საბჭოთა ენციკლოპედია, 1958, ტ. 51, გვ. 207.
  5. История музыки народов СССР, ტ. V, მოსკოვი: Музыка, 1974. — გვ. 95.