ანატოლი ლუნაჩარსკი

ანატოლი ლუნაჩარსკი
დაბ. თარიღი	11 ნოემბერი/23 ნოემბერი 1875
დაბ. ადგილი	პოლტავა, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი	26 დეკემბერი 1933
გარდ. ადგილი	მენტონა, საფრანგეთი

ანატოლი ვასილის ძე ლუნაჩარსკი (რუს. Луначарский, Анатолий Васильевич; დ. 11 ნოემბერი/23 ნოემბერი 1875, პოლტავა, რუსეთის იმპერია — გ. 26 დეკემბერი 1933, მენტონა, საფრანგეთი) — საბჭოთა სახელმწიფო მოღვაწე, მწერალი, ბუბლიცისტი, კრიტიკოსი, ხელოვნებათმცოდნე. სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1930). კომპარტიის წვრი 1895 წლიდან. კიევის გიმნაზიაში სწავლისას შევიდა მოსწავლეთა მარქსისტულ თვითგანათლების არალეგალურ წრეში (1892). 1895-1898 წლებში იყო შვეიცარიაში, საფრანგეთსა და იტალიაში. ისმენდა ფილოსოფიურ და ბუნებისმეტყველების კურსს ციურიხის უნივერსიტეტში. შეისწავლა კარლ მარქსისა და ფრიდრიხ ენგელსის შრომები.

1898 წლიდან რევოლუციურ მოღვაწეობას ეწეოდა მოსკოვში. 1899 წელს დააპატიმრეს, გაასახლეს კალუგაში, შემდეგ ვოლოგდაში.

ორჯერ (1924 და 1926 წწ.) იყო საქართველოში, შეხვდა ა. სუმბათაშვილს, კ. მარჯანიშვილს, ზ. ფალიაშვილსა და ქართული კულტურის სხვა მოღვაწეებს.

თხზულება

• Собрание сочинений. Литературоведение. Критика. Эстетика, т. 1—8, М., 1963—67.

რესურსები ინტერნეტში

• В библиотеке РГИУ
• А. В. Луначарский на hronos.ru

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, გვ. 312, თბ., 1983 წელი.