ანასტასი სინელი
იერსახე
ანასტასი სინელი | |
---|---|
ბერძ. Αναστάσιος Σιναΐτης | |
დაბადების თარიღი | 630[1] |
დაბადების ადგილი | ალექსანდრია |
გარდაცვალების თარიღი | 701[2] ან 701[1] |
გარდაცვალების ადგილი | სინაის წმინდა ეკატერინეს მონასტერი |
საქმიანობა | პრესვიტერი, მწერალი და თეოლოგი[1] |
მოქალაქეობა | ბიზანტიის იმპერია |
Magnum opus | On heresies, Tales of the Sinai fathers და Edifying tales |
ანასტასი სინელი (დ. 630 — გ. 701) — VII საუკუნის II ნახევრის ბიზანტიელი თეოლოგი, ორთოდოქსი. სინას მთის წმინდა ეკატერინეს მონასტრის წინამძღვარი, შემდეგ — ანტიოქიის პატრიარქი. ანასტასი სინელის დოგმატურ-პოლემიკურ თხზულებებს კარგად იცნობდა ძველი ქართული სასულიერო მწერლობა. მისი უმთავრესი ნაშრომი „წინამძღუარი“ თარგმნა არსენ იყალთოელმა და შეიტანა „დოგმატიკონში“ (S-1463). თეოფილე ხუცესმონაზონმა თარგმნა ანასტასი სინელის „შემოსვლვისათჳს მარხვთასა და მეექუსისათჳს ს ფსალმუნისა“ (A-733, 129), ხოლო ეფრემ მცირემ — „შესუენებულთათჳს“ (A-129). ანასტასი სინელის „წინამძღურის“ გავლენა ატყვია ანტონ I-ის „მზამეტყველებას“
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Patrologiae Cursus Completus. Series Graeca, ed. J. P. Migne, t. 89, 1864
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, თბ., 1997. — გვ. 145.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 1.2 BeWeB
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #10093630X // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.