აფრიკის ზოგიერთ ქვეყნებში პითონები წმინდა ცხოველებად მიიჩნევიან. მათთვის აგებენ სპეციალურ ტაძრებს, სადაც თაყვანს სცემენ მათ. (აღსანიშნავია იეროგლიფური პითონი). ზოგიერთ კულტურაში გველების სახლში წაყვანა და ახლომდებარე ხეზე დასმა ბედნიერების მომტანად ითვლება.
გველების გარკვეული კატეგორია, თავდაცვის მიზნით, საფრთხის შემთხვევაში თავს იმკვდარუნებს - ამოტრიალდება მუცელზე, ენას გარეთ გადმოაგდებს, მუცელს იკუმშავს... ყოველივე ამის დიდოსტატია აფრიკული საყელოიანი კობრა (Hemachatus haemachatus). მსგავსი თვისება ახასიათებს საქართველოში გავრცელებულ ჩვეულებრივ ანკარასაც.
მეცნიერთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ კლეოპატრა ეგვიპტური კობრას შხამმა მოკლა.
მსოფლიო მითოლოგიასა და რელიგიაში გველის კულტი უმნიშვნელოვანეს როლს ასრულებს. მესოამერიკის ცივილიზაციათა მითოლოგიაში ფრთოსანი გველის კულტს მუდამ გამორჩეული ადგილი ეკავა. მას ეთაყვანებოდნენ - ტოლტეკები, აცტეკები, მიშტეკები, ტეოტიჰუაკანის მკვიდრნი, მაიას ხალხი და ოლმეკებიც კი. ფრთოსან გველს აცტეკისა და ტეოტიჰუაკანის ცივილიზაცია - კეცალკოატლს (Quetzalcoatl) უწოდებდა, მაია - კუკულკანს (”იუკატანის მაია”) და გუკუმაცს.
