ოხერი
ოხერი (სამართლის ისტორია) — მიტოვებულ-გაუკაცრიელებული უძრავი ქონება ძველ საქართველოში. ასეთი ქონების სახელად იხმარებოდა აგრეთვე „ნაოხარი“, „ოხერქმნილი“ და პარტახიც, რომლის კანონიერად დასაკუთრება მხოლოდ განსაზღვრულ პირობათა დაცვით, სახელდობრ, ხანგრძლივი და „მიუმძლავრებელი“ მფლობელობის („უფლებულების“) გზით შეიძლებოდა.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ჯავახიშვილი ივ., ქართული სამართლის ისტორია, წგნ. 2, ნაკვ. 2, ტფ., 1929;
- ფუტკარაძე ი.,ქსე, ტ. 7, გვ. 625, თბ., 1984