ნიკოლოზ რუმიანცევი
| ნიკოლოზ რუმიანცევი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი | 3 (14) აპრილი, 1754 |
| დაბადების ადგილი | სანქტ-პეტერბურგი[1] |
| გარდაცვალების თარიღი | 3 (15) იანვარი, 1826 (71 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | სანქტ-პეტერბურგი[1] |
| მოქალაქეობა | რუსეთის იმპერია |
| განათლება | ლეიდენის უნივერსიტეტი |
| მამა | პეტრე რუმიანცევი |
| დედა | ეკატერინე რუმიანცევა |
| ჯილდოები | წმინდა ალექსანდრე ნეველის ორდენის კავალერი, წმინდა ანას 1-ლი ხარისხის ორდენი, წმინდა ვლადიმერის მე-2 ხარისხის ორდენი და წმინდა ანდრია პირველწოდებულის ორდენი |
 | |
ნიკოლოზ რუმიანცევი (დ. 3 აპრილი, 1754, სანქტ-პეტერბურგი — გ. 3 იანვარი, 1826) ― რუსი სახელმწიფო მოღვაწე, დიპლომატი, გრაფი. იყო პეტრე რუმიანცევის შვილი. 1801 წლიდან იყო სახელმწიფო საბჭოს წევრი, სენატორი. 1807-1814 წლებში იყო საგარეო საქმეთა მინისტრი, 1810-1812 წლებში იყო სახელმწიფო საბჭოს თავმჯდომარე. გადადგა 1814 წელს. მისი მდიდარი ბიბლიოთეკა და კოლექციები საფუძვლად დაედო რუმინაცევის მუზეუმის, 1925 წლიდან კი ლენინის სახელობის სახელმწიფო ბიბლიოთეკის ჩამოყალიბებას.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 469.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ნიკოლოზ რუმიანცევი — სტატია ენციკლოპედია ბრიტანიკიდან (ინგლისური)
- ნიკოლოზ რუმიანცევი — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 Румянцев Николай Петрович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.