ზაიკონოსპასკის მონასტრის მაცხოვრის ტაძარი
| ზაიკონოსპასკის მონასტრის მაცხოვრის ტაძარი | |
| |
  | |
ძირითადი ინფორმაცია
| |
|---|---|
| გეოგრაფიული კოორდინატები | 55°45′23″ ჩ. გ. 37°37′14″ ა. გ. / 55.75639° ჩ. გ. 37.62056° ა. გ. |
| რელიგიური კუთვნილება | რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესია |
| ქვეყანა |  რუსეთი
|
| ადგილმდებარეობა | მოსკოვი |
| სასულიერო სტატუსი | მოქმედი |
| ფუნქციური სტატუსი |  რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი
|
ხუროთმოძღვრების აღწერა
| |
| ხუროთმოძღვარი(ები) | ი. ზარუდნი |
| თარიღდება | XVIII საუკუნე |
ზაიკონოსპასკის მონასტრის მაცხოვრის ტაძარი (რუს. Спасский собор Заиконоспасского монастыря) — მართლმადიდებლური ეკლესია მოსკოვში. ზაიკონოსპასკის მონასტრის მთავარი ტაძარი. მდებარეობს მოსკოვის ცენტრალური ადმინისტრაციული ოლქის ტვერის რაიონში, კიტაი-გოროდში.
ეკლესია მიეკუთვნება რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის მოსკოვის საპატრიარქოს მოსკოვის ეპარქიას.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ზაიკონოსპასკის მონასტერი, სავარაუდოდ დაარსდა 1600 წელს, მისი მთავარი ეკლესია გახდა მაცხოვრის ხელთუქმნელი ხატის ეკლესია.
ამჟამად მოქმედი მაცხოვრის ტაძარი შიეცავს 1661 წლის ტაძრის ნაწილს. შედგება ქვედა ეკლესიისაგან (1701 წლიდან სატრაპეზოთი) და ზედა ეკლესიისაგან. ჩრდილოეთით და სამხრეთით შესასვლელების თავზე ორსართულიანი კელიებია განთავსებული. დღევანდელი ტაძრის აგების ზუსტ თარიღი ცნობილი არ არის. სპეციალისტები, სავარაუდოდ, ათარიღებენ 1703-1709 წლებით, ხოლო გალერეას XVIII საუკუნის მეორე მეოთხედით. მიეკუთვნება ივან ზარუდნის ნამუშევრებს (დეტალებში შეიმჩნევა მსგავსება როგორც მენშიკოვის კოშკთან ასევე მოსკოვის იოანე მხედრის ეკლესიასთან.
ტაძარი არის რუსული არქიტექტურისათვის დამახასიათებელი ტრადიციული რვაკუთხედი კვადრატზე, რომლის დეკორშიც სჭარბობს კლასიკური პილასტრების ორდერის ელემენტები.
წინა ტაძრისაგან განსხვავებით აქ არის გარკვეული ინოვაცია, კონკრეტულად, მრგვალი ფანჯრების გაფორმება. რვაკუთხედს გარს აკრავს გალერეა-სასეირნო ადგილი შემოღობილი ბალუსტრადით.
1742 წელს ტაძარში მიმდინარეობდა სარემონტო-სამშენებლო სამუშაოები რუსი არქიტექტორის ივანე მიჩურინის ხელმძღვანელობით, თუმცა მას არსებითად არ შეუცვლია ტაძრის ძირითადი სახე.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Романюк С. К. Москва. Китай-город: Путеводитель.. — М.: АНО ИЦ «Москвоведение»; ОАО «Московские учебники», 2007. — 320 с. — (Новый московский путеводитель).
- Романюк С. К. Сердце Москвы. От Кремля до Белого города. — М.: ЗАО Издательство Центрполиграф, 2013. — 909 с.