ალ-ბაქრი (მთვარის კრატერი)
| მთვარის კრატერი | |
|---|---|
| ალ-ბაქრი | |
 | |
| მონაცემები | |
| დიამეტრი | 12.2 კმ |
| უდიდესი სიღრმე | 1040 მ |
| ტიპი | დარტყმითი კრატერი |
| სახელწოდება | |
| ეპონიმი | ალ-ბაქრი |
| დამტკიცებულია | IAU (1976) |
| მდებარეობა | |
| 14.30° ჩ. გ. 20.2° ა. გ. / 14.30° ჩ. გ. 20.2° ა. გ. | |
| ციური სხეული | მთვარე |
  | |
ალ-ბაქრი  ვიკისაწყობში | |
კრატერი ალ-ბაქრი (ლათ. Al-Bakri) — მცირე დარტყმითი მეტეორიტული კრატერი მთვარეზე. მდებარეობს მთვარის ხილულ მხარეს, სიწყნარის ზღვის ჩრდილო-დასავლეთ საზღვარზე. სახელი ეწოდა არაბი გეოგრაფისა და ისტორიკოსის ალ-ბაქრის პატივსაცემად (დამტკიცებულ იქნა საერთაშორისო ასტრონომიული კავშირის მიერ 1976 წელს).
კრატერის აღწერა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
კრატერის უახლოესი მეზობლებია ჩრდილო-აღმოსავლეთით კრატერი პლინიუსი; სამხრეთ-აღმოსავლეთით — კრატერი როსი; სამხრეთით — კრატერი მაკლი. კრატერის ჩრდილოეთით განლაგებულია ჰემის მთები, სამხრეთით არის მაკლერის ღარები[1]. კრატერის ცენტრის სელენოგრაფიული კოორდინატებია 14°20′N 20°15′E / 14.34° ჩ. გ. 20.25° ა. გ., დიამეტრი 12.2 კმ[2], სიღრმე 1.04 კმ[3].
კრატერს აქვს რეგულარული წრიული ფორმა მკვეთრი ზვინულის კიდით და კრატერის თასის ბრტყელი ფსკერი შესამჩნევი სტრუქტურების გარეშე. ზვინულის სიმაღლე მიმდებარე ტერიტორიის ზემოთ ამოწეულია 450 მ[4], კრატერის მოცულობა დაახლოებით 70 კმ³[4]. კრატერის ნათელ შიდა ფერდობზე ჩანს დაბალი ალბედოს ლაქები და რადიალური ზოლები. კრატერის სამხრეთ-სამხრეთ-დასავლეთით შემორჩენილია ორი უძველესი კრატერის ნაშთები, რომლებმაც დამახასიათებელი სილუეტისთვის მიიღეს არაოფიციალური სახელი „თოლია“.
მორფოლოგიური მახასიათებლების მიხედვით, კრატერი მიეკუთვნება BIO ტიპს (ამ კლასის ტიპიური წარმომადგენლის - ბიო კრატერის სახელის მიხედვით).
1976 წელს საკუთარი სახელის მიღებამდე კრატერს ჰქონდა აღნიშვნა Take A (კრატერის სიახლოვეს მდებარე ე.წ. სატელიტური კრატერების აღნიშვნის სისტემაში, რომელსაც აქვს საკუთარი სახელი).
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Кратер Аль-Бакри на карте LAC-60.. ციტირების თარიღი: 2020-07-05
- ↑ Справочник Международного Астрономического Союза. ციტირების თარიღი: 2020-07-05
- ↑ John E. Westfall’s Atlas of the Lunar Terminator, Cambridge Univ. Press (2000). ციტირების თარიღი: 2012-12-10
- ↑ 4.0 4.1 Lunar Impact Crater Database. Losiak A., Kohout T., O’Sulllivan K., Thaisen K., Weider S. (Lunar and Planetary Institute, Lunar Exploration Intern Program, 2009); updated by Öhman T. in 2011