სენტენცია
სენტენცია (ლათ. sententia — აზრი, მსჯელობა) — ზნეობრივი ხასიათის სხარტი გამოთქმა, დამრიგებლური შინაარსის მოკლე შეგონება;[1] სენტენციები დამახასიათებელია დიდაქტიკურ-აღმზრდელობითი და იგავარაკული ხასიათის ნაწარმოებებისათვის. ხშირად იყენებენ ასევე ორატორულ ხელოვნებასა და ცოცხალ, სასაუბრო ენაში. სენტენციებით მდიდარია შოთა რუსთაველის ვეფხისტყაოსანი და დავით გურამიშვილის სწავლა მოსწავლეთა
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
|
ეს სტატია ლიტერატურის და ლიტერატურული ნაწარმოებების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში. |