ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ
ქებაჲ და დიდებაჲ ქართულისა ენისაჲ — ქართველი მწიგნობარის, იოანე-ზოსიმეს მიერ შექმნილი პატრიოტული საგალობელი.
ტექსტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ტექსტი სრულად გამართულია ხელნაწერის ფოტოს მიხედვით.
„ | ქებაჲ და დ~ბჲ ქა:რთლისა ენისაჲ჻
დამარხულ არს ენაჲ ქართული დღედმდე მეორედ მოსვლისა მისისა საწამებელად რ~ა ყო~სა ენასა ღთ~მნ ამხილოს ამით ენითა. და ესე ენაჲ მძინარჱ არს დღესამომდე, და სახარე ბასა შინა ამას ენასა ლაზარე ჰრქჳან და ახალმან ნინო მოაქცია და ჰელე ნე დედოფალმან ესე არიან ორნი დანი ვ~ა მარიამ და მართაჲ და მეგობრო ბაჲ ამისთჳს თქუა ვ~დ ყ~ლი საიდუმლოჲ ამას ენასა შინა დამარხულ არს და ოთხისა დღისა მკდარი ამისთჳს თქ~ა დავით წწყ~ლმან რ~ წელი ათასი ვ~ა ერთი დღჱ და სახარ~ბასა შინა ქარ თულსა თავსა ხ~, თავსა მათჱსსა წილი (ან წერით) ზის რ~ლ ასოჲ არს და იტყჳს ყ~ლად ოთხ ათასსა მარაგსა და ესე არს ოთხი დღჱ და ოთ ხისა დღისა მკ~დარი ამისთჳს მისთანავე დაფლუჱთ სიკდ~ლითა ნათლისღებისა მისისაითა და ესე ენაჲ შემკული და კურთხეული სახელითა უ~საჲთა, მდაბალი და დაწუ ნებული მოელის დღესა მას მეორედ მოსვლასა უფლისასა და სასწ~ლად ესე აქუს ოთხმეოც და ათოთხმეტი წელი უმეტჱს სხუათა ენა თა ქრ~ჱს მოსლვითგან ვ~ე დღესამომდე და ესე ყ~ლი რ~ლი წერილ არს მოწამედ წარ მოგითხარ ასი ესე წილი და წილი ანბანისაჲ. |
“ |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- „საქართველოს ეკლესიის კალენდარი 1976 წლისა“, გვ. 13