პოლისაქარიდები
პოლისაქარიდები — წარმოადგენენ მაკრომოლეკულებს, გლიკოზიდური ბმებით დაკავშირებული მრავალი ასეულიდან მრავალ ათასეულამდე მონოსაქარიდისაგან შემდგარ პოლიმერებს.
ზოგი პოლისაქარიდი გამოიყენება სამარაგო ნივთიერებად, რომლებიც მოთხოვნილების შესაბამისად ჰიდროლიზს განიცდიან და უჯრედს შაქრით უზრუნველყოდენ. სხვა პოლისაქარიდები გამოიყენება სამშენებლო მასალად იმ სტრუქტურებისათვის, რომლებიც უჯრედს ან მთელ ორგანიზმს იცავენ. პოლისაქარიდების მოლეკულური სტრუქტურა და ფუნქცია განისაზღვრება მათი მოლეკულის მონომერების თვისებებითა და მათი გლიკოზიდური ბმების მდებარეობით.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ნილ კემპბელი, ჯეინ ბ. რისი, „ბიოლოგია“, VII გამოცემა, გვ. 91, თბ., 2009 წელი.