ვარსკვლავიერი სიდიდე
ვარსკვლავიერი სიდიდე (ხილული) — ციური სხეულის (ვარსკვლავის, პლანეტის და ა. შ.) მიერ დედამიწაზე, მხედველობის სხივის მართობულ სიბრტყეში შექმნილი განათებულობის ზომა. ახასიათებს მნათობის ბრწყინვალება. ვარსკვლავიერი სიდიდის განსაზღვრისას გათვალისწინებულია მნათობის სხივთა შესუსტება დედამიწის ატმოსფეროს განჭოლვისას.
პირველად შემოიღო ჰიპარქემ (ძვ. წ. II ს.), რომელმაც შეუიარაღებელი თვალით ხილვადი ყველა ვარსკვლავი 6 კლასად დაყო.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 310—311.
- ხარაძე ე., ზოგადი ასტროფიზიკის კურსი, თბ., 1960
|
ეს არის სტატიის ან სექციის ესკიზი. თქვენ შეგიძლიათ შეავსოთ იგი. |