მარტვილის ჭედური ჯვარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
 
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''მარტვილის ჭედური ჯვარი''' XI საუკუნის ქართული ოქრომჭედლობის ძეგლი. საწინამძღვრო ჯვარი მოჭედილია [[ივანე დიაკონი]]ს მიერ. ოსტატის სახელი იკითხება ჯვრის უკანა მხარის არშიაზე შესრულებულ [[ასომთავრული|ასომთავრულ]] წარწერაში. [[ოქრო|მოოქრული]] [[ვერცხლი]]ს ჯვარი (55×36 სმ) ძირითადად კარგადაა შენახული, დაცულია [[საქართველოს ხელოვნების მუზეუმი|საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში]].
{{უკატეგორიო}}
'''მარტვილის ჭედური ჯვარი''', XI საუკუნის ქართული ოქრომჭედლობის ძეგლი. საწინამძღვრო ჯვარი მოჭედილია [[ივანე დიაკონი]]ს მიერ. ოსტატის სახელი იკითხება ჯვრის უკანა მხარის არშიაზე შესრულებულ [[ასომთავრული|ასომთავრულ]] წარწერაში. [[ოქრო|მოოქრული]] [[ვერცხლი]]ს ჯვარი (55×36 სმ) ძირითადად კარგადაა შენახული, დაცულია [[საქართველოს ხელოვნების მუზეუმი|საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში]].


ჯვარზე გამოსახულია „ჯვარცმა“, მის მარჯვნივ და მარცხნივ ფეხზე მდგარი მარიამი და იოანე, ზემო მკლავზე — ქრისტე ყოვლისმპყრობელი. ქვემო მკლავზე — წმინდანი. აგრეთვე ბასილი დიდი და გრიგოლი (ორივე წელზევით). ჯვრის არე ორნამენტითაა დაფარული, ჯვრის ზურგი კი ვირტუოზულად შესრულებული, რელიეფეური მცენარეული ორნამენტებით.
ჯვარზე გამოსახულია „ჯვარცმა“, მის მარჯვნივ და მარცხნივ ფეხზე მდგარი მარიამი და იოანე, ზემო მკლავზე — ქრისტე ყოვლისმპყრობელი. ქვემო მკლავზე — წმინდანი. აგრეთვე ბასილი დიდი და გრიგოლი (ორივე წელზევით). ჯვრის არე ორნამენტითაა დაფარული, ჯვრის ზურგი კი ვირტუოზულად შესრულებული, რელიეფეური მცენარეული ორნამენტებით.
ხაზი 7: ხაზი 6:


==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==
* ქსე, ტ. 6, გვ. 458, თბ., 1983
{{ქსე|6|458}}


[[კატეგორია:შუასაუკუნეების ხელოვნება]]
[[კატეგორია:შუასაუკუნეების ხელოვნება]]

უკანასკნელი რედაქცია 18:19, 15 სექტემბერი 2014-ის მდგომარეობით

მარტვილის ჭედური ჯვარი — XI საუკუნის ქართული ოქრომჭედლობის ძეგლი. საწინამძღვრო ჯვარი მოჭედილია ივანე დიაკონის მიერ. ოსტატის სახელი იკითხება ჯვრის უკანა მხარის არშიაზე შესრულებულ ასომთავრულ წარწერაში. მოოქრული ვერცხლის ჯვარი (55×36 სმ) ძირითადად კარგადაა შენახული, დაცულია საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში.

ჯვარზე გამოსახულია „ჯვარცმა“, მის მარჯვნივ და მარცხნივ ფეხზე მდგარი მარიამი და იოანე, ზემო მკლავზე — ქრისტე ყოვლისმპყრობელი. ქვემო მკლავზე — წმინდანი. აგრეთვე ბასილი დიდი და გრიგოლი (ორივე წელზევით). ჯვრის არე ორნამენტითაა დაფარული, ჯვრის ზურგი კი ვირტუოზულად შესრულებული, რელიეფეური მცენარეული ორნამენტებით.

მარტვილის ჭედური ჯვარი ქართული ოქრომქანდაკებლობის განვითარების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი საფეხურის თვალსაჩინო ძეგლია. ოსტატს განსაკუთრებული ყურადღება მიუქცევია ფიგურათა სკულპტურულობისათვის. ჯვარცმული ქრისტეს ფიგურა ძლიერადაა მოდელირებული, პროპორციები სწორია, შესრულების ხასიათი მონუმენტური. ფიგურები მშვიდია, ყოველგვარ ექსპრესიას მოკლებული.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]