იხილეთ წყარო გვერდისთვის ლათინური დამწერლობა

{{დამწერლობა
|სახელი= ლათინური დამწერლობა
|ტიპი=ანბანი
|დრო = [[ძვ. წ. 400]]-დან დღემდე
|ენები= [[რომანული ენები]], [[გერმანიკული ენები]], [[ფინურ-უგრული ენები]], [[სლავური ენები]], [[თურქული ენები|თურქული წარმოშობის ენები]], [[აფრიკის ენები]] და აღმოსავლეთ აზიისა და ოკეანეთის ენები.
|ოჯახი1= [[ქანაანური დამწერლობა]]
|ოჯახი2= [[ფინიკიური დამწერლობა]]
|ოჯახი3= [[ბერძნული დამწერლობა]]
|ოჯახი4= [[ძველი იტალიკური დამწერლობა]]
|დობილი= [[კირილიცა]]<br />[[კოპტური დამწერლობა|კოპტური]]<br />[[რუნული დამწერლობა|რუნული]]
|ნიმუში= Latin alphabet.png
|imagesize= 200px
|iso15924=Latn
}}

[[ფაილი:Latin_alphabet_world_distribution.png|thumb|left|ლათინური დამწერლობის გავრცელებულობა მსოფლიოში]]

'''ლათინური დამწერლობა''' ('''რომაული ანბანი''', [[ლათინური ენა|ლათინურ ენაზე]] „abecedarium“ ['''აბეცედარიუმი''']) — თანამედროვე მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული [[ანბანი|ანბანური დამწერლობა]]. მას [[რომანული ენები|რომანული]], [[გერმანიკული ენები|გერმანიკული]], [[ფინურ-უგრული ენები|ფინურ-უგორული]], [[სლავური ენები|სლავური]], [[თურქული ენები|თურქული]] და სხვა [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენები]] გამოიყენებენ. <br />
'''ლათინური დამწერლობა''' 26 ასო-ნიშნისაგან შედგება. ენათა ჟღერადობრივი ბუნების მიხედვით ეს ასო-ნიშნები სხვადასხვაგვარად წარმოითქმება. მათ ასევე სხვადასხვა სახელი გააჩნიათ. ზოგ [[ბგერა|ბგერათა]] გადმოსაცემად სხვადასხვა ვარიანტი არსებობს სხვადასხვა [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენაში]]. <br /> 
: მაგ. [[ბგერა]] „შ“ არ არსებობს ლათინურ ენაში, რის გამოც შ-ბგერის მქონე სხვადასხვა ენაში ეს პრობლემა გადაწყვეტილია სხვადასხვაგვარად. „შ“ [[ინგლისური ენა|ინგლისურში]] არის Sh, sh, [[ფრანგული ენა|ფრანგულში]] - Ch, ch, [[გერმანული ენა|გერმანულში]] - Sch, sch, [[სერბულ-ხორვატული ენა|სერბულ-ხორვატულში]] - Š, š, [[პოლონური ენა|პოლონურში]] - Sz, sz, ან Ś, ś, [[თურქული ენა|თურქულში]] - Ş, ş. <br />
ანბანის სახელწოდებაც სხვადასხვაა ზოგ ქვეყანაში. მაგ.; [[სლავეთი|სლავურ ქვეყნებში]] ლათინურ ანბანს „ლატინიცას“, „ლატინკას“, ან უბრალოდ „აბე-ცე-დას“ უწოდებენ. 

== ისტორია ==
[[ფაილი:Latinalphabet Former Yugoslavia 2008.png|მინი|მარცხნივ|ლათინური დამწერლობის გავრცელება ყოფილი იუგოსლავიის ქვეყნებში.]]
ლათინური დამწერლობა მომდინარეობს [[ეტრუსკული დამწერლობა|ეტრუსკული ანბანიდან]], რომელიც ეტრუსკებმა [[ბერძნული დამწერლობა|ბერძნულის]] მიხედვით შექმნეს. ლათინურ ანბანში თავდაპირველად 21 ასო იყო: <br />
:A B C D E F H I K L M N O P Q R S T V X Z
ნიშანი C გამოიყენებოდა [[გ]]-სა და [[კ]]-ს ჩასაწერად. ასო G მხოლოდ ქრ.შ.მდე 234 წელს დაამატეს. ძვ.წ I საუკუნეში დაამატეს ასო Y, y [ი ფსილონი, ანუ მოკლე ი] ბერძნულიდან შემოსული სიტყვებისთვის იქნა შემოტანილი და ზოგიერთ [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენაში]] მას არა მოკლე ი-ს, არამედ ბერძნულ ი-ს, ანუ ი გრეკ-ს უწოდებენ. ასე მიიღეს 23 ასო-ნიშანი.

== ლიტერატურა ==
* {{Citation
 | last = Haarmann
 | first = Harald
 | title = Geschichte der Schrift
 | trans_title = History of Writing
 | language = German
 | publisher = C. H. Beck
 | location = München
 | edition = 2nd
 | year = 2004
 | isbn = 3-406-47998-7
}}

== რესურსები ინტერნეტში ==
{{commons category|Latin alphabet}}
*[http://diacritics.typo.cz Diacritics Project &mdash; All you need to design a font with correct accents]

[[კატეგორია:ლათინური დამწერლობები| ]]